Тварам да веры

Перад Вялікаднем чапялёўскія жанчыны вырашылі прывесці ў належны выгляд крыж на ўскрайку вёскі. Ды толькі аказалася, што адной афарбоўкай справу не вырашыць: драўляны крыж, высечаны мясцовымі майстрамі-ўмельцамі, прастаяў больш за два дзясяткі гадоў і патрабаваў сур‘ёзнага аднаўлення. — «Лепш новы зрабіць», — паступіла прапанова, з якой пагадзіліся ўсе вяскоўцы. У ініцыятыўную групу ўвайшлі сем‘і, якія жывуць побач з нашай вясковай святыняй. Убаку не засталіся і іншыя жыхары Чапялёў, і так званыя дачнікі, якія з‘язджаюцца сюды ў летні сезон. Перш-наперш заняліся добраўпарадкаваннем: высеклі кустоўе, прыбралі сухое галлё, прывезлі пяску, каб выраўнаваць участак. Адначасова адрамантавалі помнік, які ўстанавілі ў Славу Божую на Ражство Хрыстова 2000 года браты Мікулікі, і лавачку нову

Па старонках старых газет Давайце на момант адыдзем ад таямніц і пагаворым аб тым, што мы пэўна ведаем пра засімавіцкую царкву. Як мы казалі ўжо, існуючы будынак узведзены ў 1811 годзе, а значыць, гэта самая старая мураваная царква Пружанскага благачыння пасля Петрапаўлаўскай у г.п. Ружаны. Царква ў стылі класіцызму зарыентавана алтаром на ўсход (гэта пацвярджае, што храм не будаваўся як каталіцкі). Пабудова прамавугольная, кампактная, памерам 8,4 х 17 м. Самы звыклы для сённяшняга дня спосаб атрымання інфармацыі — перыядычны друк. Але згадванняў пра царкву ў перыёдыцы ХIX стагоддзя знайшлося няшмат, сярод іх — паведамленне ў «Літоўскіх епархіяльных ведамасцях» за 15.03.1892 пра тое, што ў памяць цудоўнага збавення пры замаху ў Японіі 29 красавіка 1891 года на наследніка прастола

Святочнае богаслужэнне з нагоды 30-годдзя другога асвячэння адбылося ў аўторак у храме свяціцеля Мікалая Цудатворца ў вёсцы Засімавічы. Узначаліў літургію архіепіскап Брэсцкі і Кобрынскі Іаан, якому саслужылі прадстаўнікі духавенства Жабінкаўскага, Пружанскага раёнаў і Брэста. Прагучалі цудоўныя песнапенні ў выкананні хору засімавіцкага храма. Падчас богаслужэння маліліся аб аднаўленні міру, адбыўся хрэсны ход, які ўзначаліў архіепіскап Іаан. Ён жа акрапіў святой вадой царкву і пахаванні на яе тэрыторыі. Таксама ўручыў царкоўныя граматы 26 прыхаджанам, якія папрацавалі на карысць храма і Брэсцкай епархіі. Уладзіслаў Шпарла

У мінулую суботу ў Ружанах, здавалася, перапляліся мінулае і сучаснасць і ў літаральным сэнсе ажыла гісторыя. З гарадскога пасёлка, аднаго з культурных і рэлігійных цэнтраў Пружаншчыны, было вырашана распачаць святкаванне 100-годдзя Пінскай рымска-каталіцкай дыяцэзіі. Каб разам памаліцца, падзякаваць Богу за Яго дары, дакрануцца да святыняў, з’ехаліся каталікі і вернікі іншых канфесій не толькі з Пружанскага раёна, але і з розных куткоў Беларусі і нават з іншых краін. Старт юбілею — з Ружан Гісторыя Пінскай дыяцэзіі бярэ свой пачатак у 1925 годзе. Менавіта тады заснаваў яе Папа Рымскі Пій XI. Сёння ў склад дыяцэзіі ўваходзяць касцёлы Брэсцкай і Гомельскай абласцей — усяго 90 парафій, у тым ліку ў Пружанах, Вялікім Сяле, Ружанах, Шарашэве, Перадзельску. Юбілейную дату выра