Лічыцца, што атрады добраахвотнай дружыны ў дапамогу праваахоўным органам пачалі стварацца па ініцыятыве бальшавікоў пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі. Але на самой справе першыя падобныя фарміраванні былі арганізаваны яшчэ ў 1913 годзе, а вось з прыходам савецкай улады іх скасавалі. І толькі па ініцыятыве працоўных калектываў добраахвотныя народныя дружыны зноў адрадзіліся.
Пасля абвяшчэння незалежнасці былых савецкіх рэспублік толькі ў Беларусі захаваліся ДНД. Можна доўга спрачацца наконт неабходнасці іх існавання, але цяпер падобныя суполкі зноў актыўна адраджаюцца па ўсёй Расіі: колькасць добраахвотных дружыннікаў ужо налічвае амаль паўмільёна чалавек.
Што тычыцца нашага горада, то касцяк атрадаў дружыннікаў складаюць прадстаўнікі розных прадпрыемстваў і арганізацый.
Як расказаў начальнік аддзела прафілактыкі РАУС П.У.Сандрыгайла, у нас назіраецца тэндэнцыя змяншэння колькасці добраахвотных дружын.
— Зразумела, што выкананне абавязкаў дружынніка патрабуе часу і сіл, з-за чаго кожная арганізацыя распрацавала сваю сістэму заахвочвання — грашовымі выплатамі або дадатковым адпачынкам,— паведамляе Павел Уладзіміравіч.— Аднак некаторыя ўстановы, на жаль, адмянілі гэта палажэнне ў калектыўных дагаворах.
Побач з гэтым ён прыводзіць і такія лічбы: сёлета з дапамогай членаў ДНД было выяўлена 91 правапарушэнне. Гэта без уліку папярэджаных.
Аднак любая статыстыка не можа апісаць сітуацыю падрабязна. І, каб «у палявых умовах» высветліць неабходнасць такога грамадскага памочніка праваахоўным органам, я вырашыў трапіць на дзяжурства разам з дружыннікамі.
Безумоўна, многага ўбачыць мне не давялося: па-першае, цяперашняе надвор‘е не спрыяе «сходкам» аматараў пакуралесіць на гарадскіх вуліцах або ў парку, па-другое, трэба аддзяжурыць мінімум паўгода, каб пазнаёміцца з усімі традыцыямі баўлення вольнага часу пэўнай катэгорыяй гараджан. Таму не дзіўна, што ў калектыўным дагаворы райгазу, з атрадам ДНД якога мне давялося правесці начны рэйд, прадугледжана матэрыяльнае ўзнагароджанне толькі пасля шасці выхадаў, але з кожным наступным яго памеры павялічваюцца.
— Набраць колькасць выхадаў нескладана, бо зараз на кожны месяц прыходзіцца па 3-4 дзяжурствы з-за таго, што з некаторых арганізацый перасталі выходзіць дружыннікі,— расказвае Сяргей Сяргеевіч Барысюк, камандзір ДНД прадпрыемства. У дзень дзяжурства, акрамя яго, на вуліцу выйшлі С.С.Клюкач, В.В.Грышкевіч і В.М.Прыпутневіч.
Наша дзяжурства пачалося ў восем гадзін вечара. Пасля кароткага інструктажу разам з дружыннікамі ў рэйд заступілі і двое міліцыянераў: вадзіцель дзяжурнай службы А.В.Сарока і ўчастковы С.В.Пацейка.
— Звычайна мы дзелімся на дзве групы, у кожнай — міліцыянер і два дружыннікі, каб ахапіць як мага больш тэрыторыі, але ў выхадныя і святочныя дні аб’ядноўваемся, каб адбіваць ахвоту ў хуліганаў уступаць у канфлікт,— тлумачыць Сяргей Валянцінавіч.
Як правіла, папярэдняга графіку няма і маршрут заўсёды выбіраюць супрацоўнікі міліцыі. Яны кіруюцца крымінальнымі зводкамі.
Хапае ўсякага, асабліва ў цёплы перыяд года, калі на лаўках збіраецца нямала аматараў выпіць, у тым ліку і непаўналетніх. Бывае, што едуць з горада на дыскатэкі ў вёскі і буяняць там. Напрыклад, у мінулыя выхадныя давялося накіроўваць спецтранспарт па хуліганаў у Шарашова.
На гэты раз разам з намі на дзяжурстве ў рамках сацыяльнай праграмы «Быт» былі сацыяльны педагог СШ №3 А.Б.Засім і спецыяліст па сацыяльнай рабоце тэрытарыяльнага цэнтра сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва С.А.Прэдка. Па іх ініцыятыве мы наведалі некалькі сем’яў, што падпадаюць пад катэгорыю сацыяльна небяспечных для выхоўваемых дзяцей. Напрыклад, па вуліцы Каліноўскага пражывае сям‘я з трыма малалетнімі дзецьмі. Падчас нашага візіту і бацька, і маці былі ў нецвярозым стане.
Дзяжурства добраахвотнай дружыны доўжыцца працяглы час. Атрад ДНД абыходзіць многія вуліцы, а таксама ўсе ўстановы грамадскага харчавання. Толькі на адзін гарадскі парк і стадыён мы патрацілі не менш гадзіны. З кожнай групай моладзі дружыннікі праводзілі тлумачальныя гутаркі, нагадвалі, каб не засмечвалі тэрыторыю і не псавалі лаўкі.
— Не ўсе такія заўвагі ўспрымаюць адэкватна, здараюцца і канфлікты, разбірацца з якімі павінны міліцыянеры. Мы можам толькі аказаць дапамогу ў выяўленні парушэння і ў затрыманні найбольш скандальных асоб,— зазначае С.С.Барысюк.
— А калі дружыннік атрымае траўму?— пытаюся ў камандзіра.
— На гэты выпадак прадугледжана страхоўка: наша арганізацыя аплочвае яе.
Дзяжурства скончылася спакойна. Такое бывае нярэдка, хаця часам у дружыннікаў пілікалі мабільнікі: жонкі высвятлялі, ці ўсё ў парадку з мужамі. Аднак і такі спакой можна тлумачыць па-рознаму. Магчыма, знаходжанне на вуліцах добраахвотных памочнікаў адбівае жаданне хуліганіць. Значыць, гараджане могуць спакойна гуляць па вечарах, ведаючы, што вуліцы пад пільным кантролем.
Але ёсць яшчэ адзін пазітыўны момант. Як расказвае П.У.Сандрыгайла, добраахвотныя дзяжурствы прывучаюць і саміх членаў ДНД да законапаслухмянасці: за апошнія пяць гадоў не зарэгістравана ніводнага правапарушэння з боку тых, хто патрулюе вуліцы разам з міліцыянерамі. Вось і мяркуйце самі, ці патрэбны такія аб’яднанні нашаму грамадству.
Алег Сідарэнка.
Сам неоднократно принимал в этом участие. По факту- никакого дежурства нет. Просто пережитки гнилого совка, от которых польза только мнимому удовлетворению такого же совкового руководителя в милиции. Как правило, 10 из 12 таких дежурств заканчиваются через 10 минут после начала росписью в журнале с пожелтевщими листами и до свидания.
Рейтинг комментария:
0
0
Насчёт «совка», Евгений, с вами можно поспорить: я, к примеру, с удовольствием поддержал бы реализацию 80% из того, что было в моем детстве и юности. Но, повторюсь, об этом можно говорить долго и безрезультатно.
Меня удивляет как вы расписались в собственном мошенничестве и трусости, это, по крайней мере, очень глупо. Во-первых, никто в милиции и не скрывает, что есть такие «дружинники», которые приходят только, чтобы отметиться. Это, к слову, звоночек для вашего руководителя, чтобы зря не выплачивать бонусы таким мошенникам. Ведь никто из милиционеров не заинтересован заступать на дежурство с такими «дружинниками», которые даже в бесконфликтном начале пытаются слинять, а уж под шумок и подавно бросят.
Во-вторых, не стоит на своем примере описывать работу остальных. Я дежурил с четырьмя парнями из райгаза и когда увидел всё, что мне было интересно, предложил расходиться по домам. И они сказали, что срок их дежурства ещё не закончился. По-видимому вы из той организации, которая никогда не прозвучит среди лучших, таких, как ДРСУ-140, Кооптранс, райгаз или «молочка».
И напоследок резюмирую: по-моему, чем меньше было бы таких «дружинников», тем лучше была бы криминогенная обстановка в городе.
Рейтинг комментария:
0
0
скажите ка, милейший сидор, а занятие это, добровольное, или всё-же добровольно принудительное, аки в совке? У меня есть основное место работы, где я получаю свою заработную плату, и плачу налоги в казну, и за эти налоги я хочу взамен получить спокойные улицы города, медицинскую помощь. И я хочу, чтобы эту работу выполнили профессионалы своего дела. А не так, что-бы дорожник пошёл делать операцию, молочник начал заниматься газом.
И если ситуация такова, что требуются дружинники, может надо искать первопричину?
цытато:
И напоследок резюмирую: по-моему, чем меньше было бы таких «дружинников», тем лучше была бы криминогенная обстановка в городе.
расшифровка:
криминогенная обстановка — совокупность факторов, способствующих сохранению или росту преступности (отдельных ее родов или видов) на определенной территории.
что правда то правда)))
Рейтинг комментария:
0
0
Вы, Мыкола, заходите в своих утверждениях в тупик, который был предусмотрен еще в 1913 год при создании добровольных дружин. Да, можно увеличить количество профессионалов на улице, но зарплату они получают именно с наших налогов, т.е. вы согласны платить в бюджет больше? А вот последнюю вашу ремарку я вообще не понимаю. Я имел ввиду, что к исполнению взятых на себя обязательств следует подходить ответственно, а не спустя рукава.
Рейтинг комментария:
0
0
sidor, ты наверное один из работников доблестной милиции. Если что, инициативой росписи в журнале и до свидания, были именно сотрудники. Из 10 раз, только один раз нас вывезли в город на служебном опеле, провезли через центр и развезли по домам. Остальные разы просто роспись и спасибо за дежурство.
Рейтинг комментария:
0
0
И еще, sidor, у нас в стране дармоедов-милиционеров больше чем во большинстве стран с гораздо меньшим уровнем преступности. Зачем нам такая милиция, которая при количестве в 150 тысяч душ, просит помощи у простых работников предприятий? Уволить половину и ничего не изменится. НО МЫ ЗНАЕМ ЗАЧЕМ ВАС ТАК МНОГО)))
Рейтинг комментария:
0
0
Многоуважаемый sidor, в 1913 году, в преддверии революции (простите что с маленькой буквы) надо было выявлять ( современное модное слово) неблагонадёжных личностей. Да… тупик, только не я туда пошел.
Ремарка ( цитата) проста, я разъяснил, что такое криминогенная обстановка.
И чем же чревато ее улучшение? на этот вопрос будьте добры, ответьте сами. Выше, Евгений разъяснил, за штат правоохранительных органов, я добавлю про медперсонал в нашей поликлинике. Очереди там поди не из за падения белрубля, да и демографическая обстановка как бы намекает на то, что всё должно быть легче.
Прошу Вас, дорогой Олег ( не знаю как по отчеству) выйти из тупика и смотреть на ситуацию реально, а не через кристаллы монитора/телевизора.
Рейтинг комментария:
0
0