Тамара Сцяпанаўна Ляўчук шмат гадоў выкладае гісторыю. Цяпер яна працуе ў сярэдняй школе №5 г. Пружаны.
Звесткі пра яе ёсць у энцыклапедыі «Хто ёсць хто ў Рэспубліцы Беларусь» (у гэтай кнізе змешчана інфармацыя пра нашых сучаснікаў — прафесіяналаў у розных сферах дзейнасці, якія адыгрываюць прыкметную ролю ў жыцці сучаснай Беларусі). А ў 2021 годзе яе імя было занесена на Дошку гонару Пружанскага раёна.
Уражвае, што за сваю педагагічную дзейнасць Тамара Сцяпанаўна падрыхтавала каля 80 пераможцаў і прызёраў алімпіяд і конкурсаў рознага ўзроўню. Адным са сваіх дасягненняў педагог лічыць і тое, што многія яе вучні таксама сталі гісторыкамі.
З нагоды прафесійнага свята я паспрабавала ў пытаннях і адказах стварыць лаканічны партрэт асобы сваёй любімай настаўніцы — Тамары Сцяпанаўны Ляўчук.
— Тамара Сцяпанаўна, калі Вы вырашылі стаць настаўнікам і чаму?
— Гэта здарылася ў выпускным класе, калі працаваць да нас, у Мокраўскую школу, дзе я вучылася, прыйшоў настаўнік Віктар Уладзіміравіч Нічыпаровіч. На той момант я марыла стаць інжынерам, а тут раптам зразумела, што няма нічога больш цікавага і дзіўнага, чым свет гісторыі. Як бачыце, шмат у чым на выбар прафесіі ўплывае і асоба настаўніка.
— Як Вам удалося дабіцца поспеху ў сваёй прафесіі?
— У мяне заўжды былі высокія патрабаванні да сябе.
— У чым найбольшая адказнасць педагога?
— Настаўнік не проста вучыць свайму прадмету: ён фарміруе ўнутраны свет сваіх вучняў.
— Тамара Сцяпанаўна, ахарактарызуйце сябе ў двух словах.
— Цярплівая і талерантная.
— Ці бываюць моманты, калі Вас пакідае натхненне?
— Здзіўляюся сабе! Не пакідае!
— Чым Вы любіце займацца ў вольны час?
— Вельмі люблю чытаць, разгадваць крыжаванкі.
— Якія Вашы любімыя кнігі?
— Больш за ўсё люблю кнігі на гістарычную тэматыку, а яшчэ перачытваю Дэйла Карнегі.
— Чаго б Вы ніколі не зрабілі ў жыцці?
— Не змагла б прынізіць, абразіць чалавека.
— Які Ваш дэвіз?
— Калі не я, то хто?
— Сфармулюйце Вашы адносіны да жыцця ў пяці словах.
— Аптымізм, вера, надзея, каханне, прабачэнне.
— Пра што Вы марыце?
— Каб заўсёды квітнела мая краіна, мая сінявокая Беларусь.
— Якія словы адрасуеце калегам у Дзень настаўніка?
— Моцнага ўсім здароўя, дабрабыту, міру! Давайце заўсёды заставацца вытрыманымі, тактоўнымі, шчырымі і будзем помніць: нашы вучні — гэта наша адлюстраванне.
Паліна Сянкевіч, вучаніца 9 «В» класа СШ №5, навучэнка ЦТДМ
Фота Кацярыны Масік і з архіву рэдакцыі