Профессия

Жніво скончылася, але працы ў сельгаставарыствах раёна хапае. Набліжаецца да фінальнай рысы ўборка кукурузных кармоў, падчас якой у гаспадарках таксама вылучаюцца свае лідары. З нагоды віншавання лепшых механізатараў корманарыхтоўчых камбайнаў, вадзіцеляў грузавікоў і аператараў сельгастэхнікі на палеткі амаль штодня выязджае і старшыня райкама прафсаюза работнікаў АПК Вольга Зубкова. Нядаўна Вольга Васільеўна наведала ўгоддзі ААТ «Пружанскае» і «Шані-аграпрадукт». У першай гаспадарцы старшыня райкама ўручыла каштоўныя падарункі перадавіку па адвозцы зялёнай масы, вадзіцелю МАЗа з больш чым 20-гадовым стажам Пятру Шпігуну. Таксама непасрэдна ў полі каля в. Галасяціна Вольга Васільеўна павіншавала з выдатнымі вынікамі камбайнера Сяргея Труша і механізатара Аляксандра Жукава.

Суд Пружанского района огласил приговор по уголовному делу о нарушении требований пожарной безопасности, из-за чего сельскохозяйственному предприятию причинен ущерб в крупном размере. Об этом сообщает БЕЛТА со ссылкой на пресс-службу Брестского областного суда. Фигурант - животновод предприятия, самовольно развел костер на территории молочно-товарного комплекса, чтобы сжечь мусор. Пламя перебросилось на солому в здании для коров и телят. Огонь уничтожил 71 бокс для содержания телят, погибло пять голов молодняка. Общий ущерб превысил Br17,4 тыс. Мужчина свою вину признал полностью, частично возместил причиненный хозяйству ущерб. Смягчающими обстоятельствами суд посчитал чистосердечное раскаяние в совершенном преступлении и частичное возмещение ущерба. Животновода признали вино

Напрыканцы студзеня гэтага года райцэнтр перажыў некалькі «некамфортных» дзён з-за аварыі на галоўнай каналізацыйна-помпавай станцыі. Пасля ўхілення наступстваў паломкі абсталявання для ўтылізацыі сцёкаў гарадской сістэмы быў праведзены аналіз прычын аварыі. Ён засведчыў неабходнасць неадкладнай замены састарэлых механізмаў і ўвогуле правядзення мадэрнізацыі існуючай сеткі. Пра планы і крыніцы фінансавання «раёнка» падрабязна расказала літаральна «па слядах» аварыі. Аднак мінуў час, і чытачы газеты пацікавіліся, ці зрушылася справа з месца. З гэтым пытаннем мы звярнуліся ў камунальную службу. Пайку трубаправода вядуць мантажнік Юрый Плеска і слесар-рамонтнік Аляксандр Ляўчук. Як паведаміў намеснік дырэктара КУВП «Камунальнік» Віталій Казлоў, для замены напорнага калектара з абла

На 94-м годзе пайшоў з жыцця Яўген Іванавіч Кудзінаў, Ганаровы грамадзянін Пружанскага раёна, Герой Сацыялістычнай Працы, заслужаны работнік сельскай гаспадаркі Беларусі, легендарны старшыня калгаса «Рассвет». На Пружаншчыне яго сапраўды называюць «чалавекам-легендай». Яўгена Іванавіча ведала і шанавала не адно пакаленне людзей, якія вучыліся ў яго, жылі і працавалі побач, з якімі разам ён умацоўваў калгас на калядзіцкіх землях. Яўген Іванавіч нарадзіўся 10 лістапада 1929 года ў вёсцы Косар Чэрыкаўскага раёна Магілёўскай вобласці, у шматдзетнай сям’і. Падлеткам перажыў нямецка-фашысцкую акупацыю. Пасля вайны закончыў сем класаў, паступіў на вучобу ў Магілёўскае педагагічнае вучылішча і трапіў па размеркаванні на працу ў тагачасны Шарашоўскі раён. Працаваў настаўнікам у Хвалаў

Пружанскі лясгас — адна з буйнейшых арганізацый раёна, і не толькі з-за колькасці структур, якія ахопліваюць усю Пружаншчыну, але і колькасці работнікаў, якіх у гаспадарцы працуе нямала. А яшчэ ўражвае той аб’ём задач, што павінен вырашаць калектыў установы. Напярэдадні прафесійнага свята мы сустрэліся з дырэктарам ДЛГУ «Пружанскі лясгас» Віктарам Карніенкам і даведаліся, што ўдалося дасягнуць на працягу гэтага года, якія пытанні набылі актуальнасць і з якімі перспектывамі арганізацыя будзе жыць далей. — Як вядома, лясная галіна нашай краіны ўжо больш за год працуе ва ўмовах санкцый з боку былых бізнес-партнёраў, — зазначае Віктар Віктаравіч. — У выніку сталі незапатрабаванымі ні наладжаныя шляхі супрацоўніцтва, ні шэраг вытворчых тэхналогій, што папярэдне асвойвалі. Давялося мяняц

Безумоўна, не толькі пружанцы шчыруюць дзеля росквіту нашай краіны: у рэспубліцы сотні будаўнічых арганізацый. Аднак і наша ПМК-21 робіць даволі важкі ўклад у гэтую пачэсную справу. Самае прыемнае, што арганізацыі штогод хапае заказаў на аб’екты, і гэтыя аб’ёмы толькі павялічваюцца. Як расказвае начальнік механізаванай калоны Васілій Лук’янчук, пацвярджэннем такой высновы можна лічыць і некаторыя статыстычныя дадзеныя. — У прыватнасці, на сённяшні дзень наша прадпрыемства вырабіла 12 тысяч кубоў бетоннага раствору, — зазначае Васілій Сцяпанавіч. — Для параўнання патлумачу, што раней для нас былі стандартнымі аб’ёмы ў памеры да 10 тысяч за ўвесь год. Паколькі нагрузкі ўзраслі, у дадатак да двух растворна-бетонныхвузлоў, якія ўжо выкарыстоўваюцца, ПМК-21 набыло яшчэ адзін — перасоўны

Многія пружанцы пагодзяцца са мной, што вельмі чакалі адкрыцця фірменнага магазіна «Ружанскі пачастунак» ад ААТ «Ружаны-Агра». Якасць, смак, а галоўнае, прывабную цану мясных прадуктаў, зробленых гаспадаркай, ацанілі жыхары не толькі нашага раёна. На самым высокім узроўні і стравы, якія гатуюцца з душой у сталовай сельгаспрадпрыемства. А ружанскія повары яшчэ і пацвярджаюць клас, заваёўваючы ўзнагароды самых розных конкурсаў. Людміла Давідзенка і Вольга Забайловіч, якія працуюць у ружанскай сталовай, дакладна ведаюць не толькі пра тое, якія стравы найбольш падабаюцца мясцовым аграрыям. За гады работы ў гаспадарцы жанчыны вывучылі і смакавыя перавагі многіх іншых жыхароў Ружаншчыны, якія заязджаюць у сталоўку, каб паабедаць. Вольга Міхайлаўна працуе поварам у ААТ «Ружаны-Агра» во

На Пружаншчыне жыве нямала дбайных, руплівых гаспадароў, якія надаюць увагу не толькі ўраджаю, але і добраўпарадкаванню свайго ўчастка. Адзін з такіх утульных домікаў стаіць на вуліцы Альшэўскага ў райцэнтры, дзе прыгажосць наводзіць Ларыса Панасевіч. Ветлівая жанчына з абаяльнай усмешкай родам з Бярозаўскага раёна. У бацькоўскай хаце, што знаходзіцца ў невялікай вёсцы Вясневічы, заўсёды было шмат кветак. — Мама захаплялася кветкамі. Гледзячы ў дзяцінстве на яе запал, я яшчэ зусім маленькай пачала цікавіцца гэтай справай. Шчырую маміну любоў да прыроды заўважыў і родны брат, які таксама вырошчвае кветкі. Таму можна сцвярджаць, што гэта наша сямейнае хобі, — усміхаецца Ларыса Мікалаеўна. Да любімага занятку жанчыны з прыхільнасцю ставіцца і ўласная сям’я: муж, двое сыноў,