Палацык

У спякотную пятніцу на мінулым тыдні музей-сядзіба “Пружанскі палацык” запрашаў усіх на не менш “спякотную” вечарыну, якая была прымеркавана да Года малой радзімы. “ЭТНАбачанне” – такую неадназначную назву атрымала гэтае мерапрыемства, на якім прысутных запрасілі дакрануцца да “зорнай” беларускай народнай спадчыны. Адкрывалі свята танцамі. Народны ансамбль танца “Спадчына” гарадскога Палаца культуры (кіраўнік Валянціна Іскаліева) пад чароўныя гукі ансамбля народнай музыкі “Акарына” (кіраўнік Дзмітрый Кавалевіч) зладзілі сапраўдны харэаграфічны “палёт” з майстар-класам на тэму побытавых танцаў. На прапанову павучыцца рухам “падэспані” смела адгукнуліся і маладыя, і сталыя гледачы. Праграма прадоўжылася ў прахалодзе салона чароўнымі спевамі народнага аматарскага аб

У гэтую пятніцу, 17 мая, музей-сядзіба "Пружанскі палацык" запрашае ўсіх на вечарыну "Музейная апоўнач", у рамках міжнароднай акцыі "Ноч музеяў".  У праграме: - выступленне ансамбля "ARCHI" і спявачкі Святланы Машкала з калекцыяй рамансаў; - ілюзіяніст Максім Гумен; - майстар-класы ад Пружанскага Дома рамёстваў; - музейная квэст-гульня; - пачастункі; - кінапаказ; і апоўначы - фаер-шоу ад экстрым-групы "U.D.I." Пачатак у 19.00. Уваход: free donation.

У музеі-сядзібе “Пружанскі палацык” распачалася новая выстава нашага земляка Барыса Бокшы. Апошні раз малая радзіма вітала персанальную выставу мастака пяць гадоў таму.Нарадзіўся Барыс Цімафеевіч у 1960 г. у г.п. Шарашова. У дванаццацігадовым узросце разам з сям‘ёй пераехаў у г. Пружаны. Пасля заканчэння СШ №2 таленавіты юнак паступіў у Гродзенскі медінстытут, затым быў накіраваны ў г. Гомель. Сёння Барыс Бокша жыве ў г. Мінску, займаецца прадпрымальніцкай дзейнасцю. Творчыя здольнасці будучага графіка праяўляліся з дзяцінства. У школьныя гады ён занатоўваў у невялічкіх малюнках наваколле горада і вёскі, ужо калі быў студэнтам медінстытута, лепш за іншых маляваў анатамічныя выявы. Хаця спецыяльнай мастацкай адукацыі Барыс Цімафеевіч не атрымаў, яго можна назваць графікам са стажам

У выхадныя, 13-14 красавіка, адбудзецца юбілейны, дзясяты, рэспубліканскі фэст экскурсаводаў, у якім прымуць удзел тры ўстановы раёна: ДЮСШ №2 г.Пружаны, тур-аператар «Пружаны-Травэл» і музей-сядзіба «Пружанскі палацык». У суботу, 13 красавіка, арганізатары запрашаюць усіх жадаючых на аглядныя экскурсіі па старым горадзе «З глыбіні вякоў да нашых дзён», якія правядуць навуковыя супрацоўнікі пружанскага музея. Запіс арганізаваных груп па тэлефоне: 2-18-96 ці +37533-371-13-42.На наступны дзень, у нядзелю, экскурсантаў чакаюць пазнавальныя экскурсіі па Водным і Лядовым палацах, дзе яны наведаюць трэніроўкі па хакеі з шайбай і фігурным катанні, а таксама азнаёмяцца з іншай спартыўнай базай раёна. Запіс па тэлефоне: (8033)399-09-11 (Аляксандр Шаманаў).Пазней, у 15 гадзін, удзельнікі фэсту

У гэтыя лютаўскія дні ў музеі-сядзібе «Пружанскі палацык» працягвае экспанавацца выстава заходнееўрапейскай рэпрадукцыйнай гравюры кан. XIX – пач. XX ст. Восем карцін на ёй складаюць асобны цыкл пад назвай «Палонія», прысвечаны паўстанню 1863-1864 гг. Прапанаваныя на выставе геліягравюры — з твораў яркага прадстаўніка гістарычнага жанру ў еўрапейскім мастацтве – мастака Артура Гротгера. Артур Гротгер нарадзіўся ў 1837 г. на Львоўшчыне. Першыя ўрокі малявання яму даў бацька, мастак па адукацыі. Пазней свае прафесійныя навыкі Гротгер удасканальваў у вядомай львоўскай майстэрні Яна Машкоўскага, затым – у кракаўскай Школе мастацтваў, а таксама ў венскай Акадэміі выяўленчых мастацтваў. Дарэчы, у Вене мастак правёў большую частку свайго жыцця. Пэўны час з-за фінансавых складанасцей Артур

Цары і пастухі, святары і вешчуны, ззяючыя анёлы і шчаслівая дзятва… Сёлетняе каляднае свята “Беларуская ялінка”, якое традыцыйна праходзіць напярэдадні Старога Новага года ў музеі-сядзібе “Пружанскі палацык”, было напоўнена асаблівым зачараваннем. Нядзіўна! Ужо 10 год запар пад святлом каляднай зоркі збіраюцца людзі розных веравызнанняў – праваслаўныя і каталікі, пратэстанты і проста тыя, хто яшчэ верыць у моц любові і дабра, – каб адзначыць разам Нараджэнне Хрыстова і наступленне Новага, 2019, года. Адметна, што ў гэтым годзе на імпрэзу ў якасці ганаровых гасцей былі запрошаны выхаванцы цэнтра карэкцыйна-развіваючага навучання і рэабілітацыі – дзеці з асаблівасцямі псіхафізічнага развіцця. Вялікую музейную залу апанавала святочная атмасфера бясконцай любові і міласэрнасц

Пружанская зямля багатая  на гісторыка-культурныя адметнасці: архітэктурныя помнікі, непаўторныя ландшафты, вусную спадчыну. Але часта толькі невялікая колькасць неабыякавых жыхароў ці навукоўцаў абазнаная ў іх наяўнасці і зацікаўленая ў іх захаванні. Ці магчыма надаць гістарыка-культурным каштоўнасцям “новае жыццё”?  Які нявыкарыстаны патэнцыял хавае ў сабе маўклівая спадчына? Якімі мусяць быць падыходы да прыцягнення ўвагі да ўнікальных помнікаў даўніны, да крупінак традыцыйнай культуры, якія яшчэ захаваліся ў пружанскай вёсцы? Як палепшыць працу музейных аб’яднанняў, недзяржаўных ініцыятываў і неабыякавых грамадзян, якія займаюцца блізкімі праблемамі? Грамадская культурніцкая кампанія “Будзьма беларусамі!” разам з Цэнтрам даследвання грамадскага кіравання “СІМПА” і дзяржаўнай уста

30/10. Музей -усадьба "Пружанскі палацык".  Приглашаем всех на открытие выставки живописи Ольги Данилюк - "Цветы для мамы". Начало в 16.30. Вход - свободный.

Амаль паўгода таму ў флігелі музея-сядзібы «Пружанскі палацык» адкрылася ганчарная майстэрня. А праз паўтара месяца ў жывапісным парку з’явілася лаўка ў выглядзе печы-горна ў памяць аб знакамітым земляку Антону Такарэўскім — выбітным майстры, што вырабляў чорназадымленую кераміку. Месца гэтае стала ўлюбёным для пружанцаў і гасцей горада. Асаблівыя пачуцці зведала і я пры знаёмстве са спадарыняй Глінай і яе майстрамі... Адчыняю дзверы майстэрні. Адчуваю асаблівы пах. Назіраю, як ва ўмелых руках ганчароў гліна набывае адмысловую форму… Нарэшце работа прыпыняецца, і я гутару з кіраўнікамі класаў народнай творчасці раённага Дома рамёстваў — керамістамі Віталём Раманоўскім і Генадзем Міранюком. — Раней я працаваў рэстаўратарам у «Пружанскім палацыку»: прымаў удзел у аднаўленні старога гадзін