Палацык

Імпрэза, якая адбылася ў мінулую пятніцу ў музеі-сядзібе «Пружанскi палацык»,была прымеркавана да міжнароднага Дня роднай мовы. Музычна-паэтычную вечарыну арганізавалі тут сумесна з пружанскай раённай арганізацыяй «Таварыства беларускай мовы імя Францыска Скарыны», якая, дарэчы, сёлета адзначае сваё 30-годдзе. Ужо некалькі гадоў запар у Дзень роднай мовы палацык сустракае шаноўных гасцей. Вось і сёлета салон музея ледзь змясціў усіх наведвальнікаў, да якіх з віншавальным словам звярнулася старшыня ТБМ Тэрэза Жэгалава. Яна акцэнтавала ўвагу на важнасці захавання роднай беларускай мовы ў паўсядзённым жыцці беларусаў, у адукацыйных установах, найперш дзіцячых садках і школах. Т. Жэгалава адзначыла, што мэтазгодна выкарыстоўваць беларускую мову, напрыклад, на гарадскіх рэкламных шыльдах, аф

…У мінулым годзе ў вузкіх колах навукоўцаў адзначалася 95-годдзе з дня нараджэння знакамітага беларуска-польскага паэта, філосафа, філолага і даследчыка Серафіна Корчака-Міхалеўскага, дзіцячыя і юнацкія гады якога прайшлі на Пружаншчыне. На жаль, для пружанцаў гэта юбілейная падзея прайшла амаль незаўважна. Аднак напрыканцы 2018-га ў мяне атрымалася папрацаваць у архіве музея-сядзібы “Пружанскі палацык”, дзе трапіў у рукі добры стос лістоў, своеасаблівых пасланняў да пружанскіх краязнаўцаў, напісаных Міхалеўскім у апошні перыяд жыцця. Кожная старонка, кожная паштоўка прасякнуты трапяткой любоўю да нашай зямлі. Самыя цікавыя і шчымлівыя моманты гэтых эпісталярных крыніц мне хацелася б прапанаваць вашай увазе. Фрагмент асабістага бланка навукоўца для перапіскі,аздобленага рэпрадукцыяй і

Як прыцягнуць увагу да ўнікальных помнікаў даўніны, якія хаваюць у сабе нявыкарыстаны патэнцыял? Як і з якой мэтай іх рэстаўраваць? Ці магчыма ўвогуле надаць гісторыка-культурным каштоўнасцям іншы характар? На гэтыя і іншыя актуальныя пытанні спецыялісты і прадстаўнікі неабыякавай грамадскасці пашукалі адказы падчас адмысловай адкрытай дыскусіі “Гістарычная спадчына Пружаншчыны: ці магчыма новае жыццё?”, якая днямі адбылася ў Пружанскім палацыку. Падчас гутаркі сваімі думкамі і разважаннямі з пружанцамі падзяліліся даследчык, урбаніст, кіраўнік Беларускага камітэта ICOMOS (Міжнароднага савета па захаванні помнікаў і славутых месцаў ЮНЕСКА) Сцяпан Стурэйка, сукаардынатар міжнароднага фестывалю SPRAVA Мацвей Сабураў і іншыя выступоўцы. Выступленне зладзіла вядомая пружанцам спявачка Настасс

Днямі ў музеі-сядзібе “Пружанскі палацык” адбылося пасяджэнне навукова-краязнаўчай канферэнцыі: ужо ў сёмы раз беларускія навукоўцы і краязнаўцы з розных куткоў краіны збіраюцца для таго, каб падзяліцца сваімі напрацоўкамі на “Пружанскім дыярыушы” (“дыярыуш” – з лацінскага “штодзённы, дзённік, хроніка”). Год малой радзімы акрэсліў выбар пэўных тэм, але, па сутнасці, на канферэнцыі заўсёды ў прыярытэце даследаванні, звязаныя з малой радзімай – Пружаншчынай. У гэтым годзе дабавілася яшчэ адна тэма, амаль незаўважная для шырокай публікі – 25-годдзе стварэння пружанскага музея. Такім чынам, ужо чвэрць стагоддзя музейная справа жыве ў нашым горадзе. Трэба адзначыць, што ўдзельнікі добра падрыхтаваліся да канферэнцыі. Галоўны захавальнік фондаў Ружанскага музея І.А. Нячай выступіла з дакладам н

Я даўно звярнула на яе ўвагу... Выступленне адзінай вучаніцы знакамітага пружанскага ганчара Антона Такарэўскага на адкрыцці яго памятнай лаўкі ў гарадскім парку было самым шчымлівым. Ураджэнка Пружан, а сёння старшы выкладчык акадэмічнага малюнка кафедры дызайну моды БДУ Таццяна Фёдараўна СЦЯПАНАВА не змагла тады стрымаць слёз ад нахлынулых успамінаў. Такой жа шчырай была і наша размова, якая адбылася ў этнаграфічнай зале музея-сядзібы «Пружанскі палацык», дзе выстаўлены работы знакамітага ганчара. — Як так здарылася, што менавіта Вы атрымалі магчымасць хадзіць следам за самім Такарэўскім? — А ён нікому не забараняў вучыцца. Іншая справа, што жадаючых пазнаць гэтае старажытнае рамяство больш не аказалася. Між тым, заўважу, Такарэўскі быў не проста рамеснікам — ён быў сапраўдным мастако