День: 05.02.2021

Не бывае такіх людзей, у каго кожны пражыты год не пакідае ўспамінаў. Добрыя ці дрэнныя, вясёлыя або сумныя, тыя, што надаюць аптымізму, і тыя, што непакояць. А яшчэ бываюць такія, што літаральна ўзрушваюць жыццё, падзяляючы яго павольную плынь на дзве часткі — «да» і «пасля».Як гэта адбылося ў шматдзетнай сям’і Гержый, для якой 2020-ы стаў сапраўды пераломным.Каля дзесяці гадоў таму Марыя і Ігар узялі шлюб. Першым «дахам над галавой» стаў інтэрнат. Спачатку маладыя думалі, што гэта жыллё не надоўга, але год праходзіў за годам, а шанцаў змяніць жыллёвыя ўмовы не было. У інтэрнаце нарадзіўся Уладзіслаў, а праз год — Арцёмка.— Калі чатыры гады таму ў нас нарадзіўся трэці сын — Ільюша, то ўпяцярых у двух інтэрнатаўскіх пакойчыках агульнай плошчай каля 15 «квадратаў» стала ўжо вельмі цесна,—

Ці не марылі вы пра тое, каб пухнатая прыгажуня, навагодняя ёлка, якая штогод напярэдадні зімовых святаў з’яўляецца ў нашых дамах, сама віншавала вас з Новым годам? А пра тое, каб яе ілюмінацыя дазваляла пагуляць у тэтрыс або змейку, а кіраваць эфектамі можна было з дапамогай мабільнага тэлефона? Усё яшчэ думаеце, што гэта фантастыка? Вось і не! Менавіта такую ёлку змайстравалі Даніла і Аляксандр Іванавіч Гукі з аг.Лінова. І перамаглі ў абласным этапе конкурсу “ТэхнаЁлка”. Праўда, спачатку на свет павінна была з’явіцца не ёлка, а гірлянда. Інтэрактыўную ілюмінацыю ўбачыў на адным з вокнаў падчас гасцявання ў бабулі ў Баранавічах Даніла і загарэўся ідэяй змайстраваць такую ж самастойна. Тым больш, што электронікай захапляецца не першы год, хобі пераняў ад бацькі. — Усе неабходныя

Калі ў цябе сярэдні бал атэстата 9,8, а ты да таго ж яшчэ ўдзельнічаеш у абласных этапах алімпіяд па некалькіх прадметах, у цябе можа быць толькі адна праблема пры паступленні – выбар прафесіі.Спецыяліст па аказанні рознічных банкаўскіх паслуг ЦБУ №122 ААТ «ААБ Беларусбанк» г. Пружаны Вікторыя Калеснік пазбегла і такой дылемы: што будзе працаваць у банку, яна ведала з дзяцінства. — Як Вы прыйшлі да выбару прафесіі?— У той час, калі мае сяброўкі гулялі ў лялькі, я разам з дваюраднай сястрой запаўняла «бухгалтарскія» кнігі. Мая цётка — а яе мама — працавала бухгалтарам, і мы, можна сказаць, з дзяцінства ведалі на каго раўняцца. У школе матэматыка стала адным з самых любімых прадметаў, і ў мяне ні разу не ўзніклі сумненні, якую ж прафесію абраць. —Як праходзіла падрыхтоўка да пасту

Хочаш знайсці адказы на цяжкія жыццёвыя пытанні ці проста адпачыць – пачытай добрую кнігу. А калі маеш патрэбу ў дапамозе – звяртайся ў бібліятэку. Такое жыццёвае крэда абрала ў сваёй прафесіі Вольга Вадзімаўна Кумакова. На рахунку намесніка дырэктара ДУК “Пружанская цэнтралізаваная бібліятэчная сістэма” мноства цікавых праектаў і распрацовак, падрыхтаваных выстаў і мерапрыемстваў. Менавіта з яе лёгкай рукі бібліятэка імя М.Засіма займела ўласны YouTube-канал, а самыя свежыя анонсы і навіны аператыўна размяшчаюцца на сайце і ў суполцы “УКантакце”. Вядома, такая актыўная работа не магла быць не ацэнена. Сярод апошніх узнагарод – першае месца ў абласным конкурсе на лепшы сацыяльны праект у намінацыі “Прафілактыка супрацьпраўных паводзін у дзяцей”, трэцяе месца ў конкурсе “Моладзь

Пасля знаёмства з такімі людзьмі, як жыхары Слабудкі Іван Аляксандравіч і Галіна Дзмітрыеўна Кандрацюкі, пачынаеш разумець, у чым была галоўная сіла савецкіх ваенных гарнізонаў. Не ў сакрэтных аб’ектах, абнесеных дротам з усіх бакоў. Не ў ракетных устаноўках, якія наводзілі жах на патэнцыяльных ворагаў. Не ў самалётах і верталётах, гул якіх абуджаў па раніцах усю акругу…Сакрэт у людзях, якія працягваюць жыць «на вуліцы ў тры дамы», дзе, як у песні спяваецца, «усё проста і знаёма». — Дзе папросту ходзяць у госці, дзе няма зайздрасці і злосці… Так, гэта пра нас. Пра нашу любімую Слабудку, — кажуць мае суразмоўцы, якія нядаўна адзначылі залатое вяселле. Напісаць пра іх у “раёнцы” папрасілі адданыя сябры, члены “баявога” братэрства, якое прайшло выпрабаванне часам: яны падтрымліваюць а