День: 01.12.2020

10-ы наш пружанскі батальён Менавіта так ахрысцілі свой зборны атрад навучэнцы з сярэдніх школ № 3 і № 5, якія нядаўна прайшлі пяцідзённыя вучэбна-трэніровачныя зборы па ваенна-патрыятычнай падрыхтоўцы “Пераможца”. Сертыфікаты “маладога байца” атрымала 14 юнакоў і 2 дзяўчыны.Заняткі 10-й змены юнармейцаў праходзілі на базе маладзёжнага патрыятычнага цэнтра, размешчанага на тэрыторыі Брэсцкай крэпасці. Юнармейцы ўжо вярнуліся на месца “дыслакацыі” і з задавальненнем падзяліліся з журналістамі сваімі ўражаннямі. — Наш побыт і рэжым дня былі максімальна набліжаны да рэальных армейскіх будняў, — распавяла, у прыватнасці Кацярына Зялевіч. — Вялікія пакоі “казарменнага” тыпу, металічныя ложкі, бясконцыя заняткі на вуліцы (маршыроўка, арыентаванне на мясцовасці, стральба з пнеўматычнай

Два тыдні абавязковага масачнага рэжыму пакрыху змяняюць стаўленне людзей да ўласнага здароўя. Зразумела, можна пачуць нямала сумненняў у тым, што маска выратуе ад хваробы. І нават тыя, хто ўпэўнены ў неабходнасці нашэння масак у грамадскіх месцах, не заўсёды карыстаюцца імі правільна.“А як трэба?” – спытаюць чытачы. Нагадаць пра гэта мы папрасілі загадчыцу Пружанскай паліклінікі В.П.Барысюк. Наколькі важна насіць маскі?– Няма такога сродку, які б на сто працэнтаў абараніў ад нейкага віруса ці інфекцыі, – падкрэслівае Вольга Паўлаўна. – Аднак дакладна ўстаноўлена, што каранавірус распаўсюджваецца паветрана-кропельным шляхам: ляціць ад чалавека пры чханні, кашлі ці нават размове. Кантакт здаровага чалавека з хворым на COVID-19 можа прывесці да перадачы віруса, а маска зніжае рызыку захв

Ва ўсім свеце паважлівае і клапатлівае стаўленне да старых, хворых і нямоглых людзей лічыцца знакам высокай культуры. Вялікую работу з гэтай нагоды выконвае Беларускае Таварыства Чырвонага Крыжа. У тым ліку яно рыхтуе інструктараў па розных напрамках дзейнасці, адзін з якіх — аказанне першай даўрачэбнай дапамогі і догляд хворых дома. Дык як зрабіць паўнавартасным жыццё людзей з абмежаванымі магчымасцямі? На гэтае і іншыя пытанні адказвае інструктар раённай арганізацыі таварыства Людміла Лелікоўская. — Мы дапамагаем чалавеку з інваліднасцю рухацца самастойна, пры гэтым зніжаючы фізічную нагрузку на ўсіх удзельнікаў працэсу — падапечнага і таго, хто яму дапамагае, — расказвае Людміла Аляксандраўна. — Задача інструктара — зразумець чужыя адчуванні і дапамагчы нямогламу чалавеку навучы

Памятаеце, як Рабінзон Круза сказаў, што ўсе мыпадобныя на гліну ў руках ганчара, якому ні адзін посуд не ў праве сказаць: навошта ты мяне стварыў менавіта ў такім выглядзе? Ніколі не задае падобных пытанняў Творцы і Улад Чыркін. Хлопец проста жыве і, нягледзячы на відавочныя цяжкасці, радуецца жыццю… Улад — “асаблівы”. Але, гледзячы на тое, як па-майстэрску шчыруе над глінай, язык не паварочваецца назваць яго чалавекам з абмежаванымі магчымасцямі. Хутчэй тыя з нас, хто закопвае свае таленты ў зямлю, абмежаваныя. А Улад сваю справу ведае: размінае гліну, месіць — і яна ў яго руках пераўтвараецца ў цуд. — Гэта сапраўды цуд, — кажа кіраўнік пружанскай ганчарнай майстэрні “Бацькаўшчына” (што ў паркавым флігелі) і непасрэдны настаўнік маладога чалавека Віталь Раманоўскі. — Два гады

Сур’ёзная ўвага ахове працы на вытворчасці надаецца не толькі дзеля прадухілення прамых выдаткаў на магчымую аплату бальнічных лістоў. Ёсць яшчэ і ўскосныя страты: прастойванне абсталявання, зрыў запланаваных паказчыкаў па выпуску прадукцыі, невыкананне кантрактаў і зніжэнне рэпутацыі вытворцы. У большасці выпадкаў падобныя выдаткі на парадак перавышаюць прамыя расходы.Каб дапамагчы прадпрыемствам і арганізацыям раёна, створана мабільная група райвыканкама, якая аказвае метадычную і практычную дапамогу ў выкананні заканадаўства па ахове працы. Яна рэгулярна праводзіць абследаванне вытворчых аб’ектаў наконт выканання правілаў бяспекі на працоўных месцах. На мінулым тыдні яе члены разам з карэспандэнтамі «Раённых будняў» наведалі філіял «Аранчыцкае ХПП» і ААТ «Аранчыцкая птушкафабрыка».