День: 07.12.2018

Ружанская мэблевая фабрыка была даволі паспяховым у свой час прадпрыемствам па вытворчасці мэблі. Прадукцыя фабрыкі карысталася попытам нават за мяжой, а тэатральныя крэслы, зробленыя ў Ружанах, былі ўстаноўлены ў дзяржфілармоніі, Нацыянальнай бібліятэцы, тэатры оперы і балета. Больш за тое, у 2008 годзе прадпрыемства, якое займала лідзіруючыя пазіцыі ў галіне краіны, прызналі лепшым у канцэрне «Беллеспаперпрам»: тады калектыў фабрыкі быў удастоены важкай узнагароды — «Сярэбранай елкі» — за найбольшы ўклад у развіццё мэблевай прамысловасці. Сёння ўспаміны пра той час, калі прадпрыемства было на ўздыме, засталіся ў мінулым: фінансавае становішча раптоўна пагоршылася, з-за адсутнасці збыту прадукцыя назапасілася на складах... І вось ужо пару гадоў як у вытворчых плошчаў новы гаспадар — ТАА «

На гэтым тыдні амаль ва ўсім свеце адзначалася асаблівае свята — Дзень заказаў падарункаў і напісання лістоў Дзеду Марозу. Галоўпаштамты многіх краін адкрылі спецыяльныя аддзяленні з казачнымі паштовымі скрынямі, у якія кожны жадаючы можа апусціць ліст, адрасаваны сівавалосаму чараўніку. З гэтай нагоды паштальёны (а ў іх ролі выступілі журналісты “раёнкі”) выйшлі ў свет і пацікавіліся ў прахожых, ці вераць яны ў навагоднія цуды? А калі так, то што б папрасілі ў Дзядулі Мароза “пад ёлачку” ў новым годзе? Ірына: — У чараўніцтва? А як жа! Вядома, веру! І як чалавек, які жыве ў пастаянным прадчуванні цудаў і сюрпрызаў, хачу папрасіць у Дзеда Мароза пазітыўнага настрою і моцнага здароўя ўсім маім родным і блізкім. Гэта самае галоўнае ў жыцці. І мне чамусьці здаецца, што падобныя просьбы Мароз

 

Калісьці на далёкім-далёкім востраве раслі дзіўныя кветкі — кветкі сяброўства. Добрыя феі разносілі іх па ўсёй зямлі і дарылі людзям, каб тыя станавіліся больш шчаслівымі... Але злы і зайздросны чарадзей вырашыў пазбавіць чалавецтва гэтай радасці. Ён схаваў кветкі ў розных кутках планеты, і многія адразу адчулі сябе адзінокімі. Жыццё на зямлі стала невыносным... Аднак знайшліся смельчакі, якія справіліся з вядзьмарствам: яны адшукалі раскіданы скарб і сабралі кветкі сяброўства ў адну вялікую карзіну. І здарылася гэта... трэцяга снежня на раённым дзіцячым інтэграваным фестывалі «Дзяцінства без межаў». Вось ужо шосты год запар мерапрыемства збірае неабыякавых да чужых праблем людзей, якія вераць, што «ў сяброўстве — наша сіла». Менавіта так гучала тэма сёлетняга свята, якое ізноў атрымала

Жыхары Лінова непадробна рады таму, што маладога спецыяліста Вольгу Кунда накіравалі на першае працоўнае месца ў гэты аграгарадок. Бо з яе прыходам у Ліноўскую амбулаторыю вырашылася праблема недахопу ўрача агульнай практыкі, якая вось ужо некалькі гадоў тут існавала. Дарэчы, Вольга прызнаецца, што, у адрозненне ад большасці яе маладых калег, яна і не хацела затрымлівацца ў гарадской медустанове. — У вясковай амбулаторыі працоўныя будні праходзяць цікавей. Тут я — універсальны доктар: і тэрапеўт, і хірург, і інфекцыяніст, і эндакрынолаг... А ў гарадской паліклініцы давялося б займацца вузкім накірункам, — дзеліцца малады спецыяліст. — Ды і запатрабаванасць сваёй работы, яе значнасць у жыцці мясцовых жыхароў я адчуваю значна вастрэй: і на вуліцы сустрэўшы, просяць палячыць. Шлях у медык

Утром 6 декабря на центр оперативного управления райотдела по чрезвычайным ситуациям поступило сообщение о пожаре в д.Щерчово. Звонил сын хозяев домовладения, о пожаре ему сообщила мать. Спустя несколько минут раздался ещё один звонок, уже от соседа. Он сообщил, что в горящем доме находится мужчина, они с хозяйкой пытались войти в дом, но из-за сильного задымления ничего не вышло. К месту вызова были направлены спасатели из гп. Шерешево, д. Сухополь и г. Пружаны. По прибытию отделения шерешевских спасателей было установлено, что горит внутри дома с выходом на кровлю. Сразу же приступили к тушению. Спустя некоторое время удалось проникнуть в дом, где звеном газодымозащитной службы на кровати был обнаружен труп мужчины. Со слов супруги погибшего, этот дом они использовали под дачу,