День: 21.09.2018

У адным са сваіх артыкулаў з цыкла “Там, дзе няма ні болю, ні смутку, ні плачу” шаноўны наш аўтар Ірына Сядова вельмі трапна заўважыла, што трэба, сапраўды трэба, пакуль ёсць магчымасць, збіраць матэрыялы пра вядомых людзей, што стваралі нашу гісторыю. Бо пройдзе час, згараць рукапісы, навек замоўкнуць сведкі — і вялікія лёсы, не дай Божа, застануцца толькі рысачкамі паміж датамі нараджэння і смерці на надмагільных помніках. Таму я хачу распавесці вам, паважаныя чытачы, пра яшчэ аднаго вялікага чалавека, які пахаваны на Пружанскіх могілках, дарэчы, непадалёк ад урача Таццяны Алефірэнка, пра якую і пісала Ірына Уладзіміраўна. Імя героя майго артыкула — Іван Ільіч Захарынскі. Прызнацца, пра гэтага чалавека пісалі шмат, і пісалі вядомыя аўтары. Аднак у нашай “раёнцы” апошні раз пра яго ўспамі

У мінулы аўторак на пункце пропуску “Перароў” адбылася значная для нашага раёна падзея: тут сустракалі чатырнаццаць гасцей з Гайнаўкі, сярод якіх былі прадстаўнікі адміністрацыі, культурных і спартыўных устаноў горада, а таксама работнікі польскіх рэгіянальных сродкаў масавай інфармацыі. На чале з намеснікам бурмістра Гайнаўкі Анджэем Скепкам яны завіталі да нас, каб азнаёміцца з турыстычным патэнцыялам Пружаншчыны і атрымаць патрэбную інфармацыю пра “бязвізавы рэжым”, які пачаў дзейнічаць у некаторых беларускіх рэгіёнах з пачатку гэтага года. Польскіх гасцей сустракала не менш прадстаўнічая пружанская дэлегацыя на чале са старшынёй раённага Савета дэпутатаў М.П.Кудраўцом і намеснікам старшыні райвыканкама Р.В.Супрыновічам. У сваім прывітальным слове Мікалай Пятровіч звярнуў увагу гасцей

На мінулым тыдні суд Пружанскага раёна правёў некалькі выязных судовых пасяджэнняў. Падчас пасяджэння, што прайшло ў выпраўленчай установе адкрытага тыпу №7 у в.Куплін, на лаве падсудных апынуўся 24-гадовы жыхар Свіслацкага раёна. За плячыма ў маладога чалавека ўжо чатыры судзімасці. Апошні прыгавор яму быў вынесены ўсяго пару месяцаў таму: за крадзеж ён трапіў на «хімію» на два з паловай гады. І літаральна за некалькі месяцаў «зарабіў» сабе яшчэ на адну крымінальную справу: за рэгулярнае ўхіленне ад адбывання пакарання ў дачыненні да яго была ўзбуджана крымінальная справа па артыкуле 415 Крымінальнага кодэкса. У дадатак да неадбытага пакарання цяпер мужчына ўжо пазбаўлены волі на паўтара года — такое рашэнне прыняў суд. У прысутнасці асоб, якія знаходзяцца пад прафілактычным наглядам Р

— Зноў хачу ў Парыж! — А Вы там ужо былі? — Не, але ўчора таксама марыла пра гэта... Так, для многіх падарожжа — гэта толькі мара і нязведаныя эмоцыі. Гэта нібы крылы за спінай, здольныя пераўтварыць стомленых дарослых у вясёлых і бестурботных дзяцей. Але купіць гэтыя крылы можа дазволіць сабе далёка не кожны чалавек... І толькі некаторыя людзі ведаюць, што існуе асаблівы сакрэт: можна падарожнічаць па ўсім свеце, не затрачваючы велізарных сродкаў і нават не зазіраючы ў кашалёк. І гэтыя людзі — бібліятэкары. Менавіта яны ў мінулую пятніцу запрасілі ўсіх летуценнікаў горада да сябе, у раённую цэнтральную бібліятэку, на начны бібліякруіз па краінах і кантынентах, у якім, дарэчы, прыняць удзел пашчасціла і журналісту “раёнкі”. Шчыра кажучы, гэта было незабыўна. “На развітанне” з радзімай

Яе любяць сябры і паважаюць аднакласнікі. На яе ўскладаюць вялікія надзеі настаўнікі і бацькі. Вучаніца 5 «Г» класа СШ № 5 Насця Дацук не проста выдатніца. У гэтай мілай дзяўчынкі нестандартнае для яе ўзросту мысленне, выдатныя аналітычныя здольнасці і рэдкія ў наш час адкрытасць і дабрыня. — Яшчэ ў пачатковай школе яна даказала ўсім, што здольная на многае, —сцвярджае настаўніца пачатковых класаў Ірына Васільеўна Дудко. — Насця з першага класа старанна ставілася да вучобы, паколькі лічыла і працягвае лічыць, што ідэал можа і павінен быць дасягнуты. Будучы яшчэ вучаніцай 4 класа, дзяўчынка прыняла актыўны ўдзел у раённых конкурсах і алімпіядах, дзе паказала сябе з найлепшага боку. Насця заняла першае месца ў інтэлектуальным марафоне, стала лепшай і ў алімпіядзе па матэматыцы, прычым са з