Ружанские мотивы

Наша сустрэча з сям’ёй Раманчук падчас апошняй паездкі па Ружаншчыне была абсалютна незапланаванай. Зрабіць Івана Васільевіча і Зінаіду Паўлаўну героямі чарговага журналісцкага артыкула параілі іх жа аднавяскоўцы. «Працавітыя, старанныя, паважаныя людзі ў Лыскаве…» — аргументаў, якіх нам прывялі, было дастаткова, каб завітаць у вясковую хату, дзе вось ужо больш за паўстагоддзя жыве гэтая сям’я. Іван Васільевіч вырас у вёсцы Груск, што ў некалькіх кіламетрах ад Лыскава. А вось Зінаіда Паўлаўна тут пражыла ўсё сваё жыццё. Як гэта часта бывае, звяла іх работа. — Калі прыйшоў з арміі, трэба было працаўладкавацца. Пайшоў на мясцовую пякарню, дзе мне прапанавалі месца загадчыка. Да слова, выпечка з Лыскаўскай пякарні ніколі не залежвалася на прылаўках, таму хлеб пяклі ў тры змены, у кож

Сяргей Анонічаў пачаў займацца фатаграфаваннем шмат гадоў таму, калі гэта было цэлае майстэрства. Для таго, каб зрабіць чорна-белую фотакартку, трэба было запраўляць у апарат плёнку, праяўляць яе і фіксаваць, затым праяўляць фотаздымкі… — Напэўна, многія, у каго захапленне фатаграфіяй прыйшлося на савецкія гады, пачыналі з фотаапарата «Змена-8». І я не быў выключэннем. Пазней падараную татам тэхніку змяніла легендарная «зяркалка» «Зеніт», — расказвае субяседнік пра сваё падлеткавае хобі. Да слова, у той час інтарэс да фатаграфіі школьнікам дапамагалі развіваць, бадай, у кожным Доме піянераў. Варта сказаць, што ў С.Анонічава хобі не адразу перарасло ў прафесійны занятак. Перш чым заняцца студыйнай фотаздымкай, яму давялося пашукаць сябе ў розных галінах. І вось ужо каля трох гад

Узаемаразуменне, павага, клопат, каханне… Пералік такіх няхітрых нематэрыяльных каштоўнасцей, што на сённяшні дзень з’яўляюцца відавочным сакрэтам сямейнага шчасця, можна працягваць. Што да матэрыяльнага складаемага пытання, пераважная большасць сем’яў на першае месца ставіць жыллё. Дах над галавой — для сям’і гэта нядрэнны стымул і для павышэння нараджальнасці.Толькі ў мінулым годзе ААТ «Ружаны-Агра» зрабіла яшчэ больш шчаслівымі ажно 16 сем’яў. У пяціпавярхоўцы, што была ўзведзена па завулку Казіміра Марача ў гарадскім пасёлку, запаветныя квадратныя метры абжываюць сем’і 13 работнікаў таварыства. Яшчэ тры сям’і атрымалі ключы ад дамоў прысядзібнага тыпу, пабудаваных гаспадаркай з дзяржпадтрымкай. — Гаспадарка ў нас вялікая: налічваецца каля 650 работнікаў, і гэта без уліку тых, хто прац

Суд назваў віноўнікам вадзіцеля лесавоза. 17 лютага мінулага года ў г.п.Ружаны на вуліцы Косаўскай адбылося жудаснае дарожна-транспартнае здарэнне, у якім загінулі 45-гадовая жанчына і яе шасцімесячная ўнучка. Жыхарка пасёлка і яе дачка з каляскай, у якой знаходзілася дзіця, ішлі ў магазін. На закругленні дарогі з імі спрабаваў размінуцца загружаны лесавоз. Падчас манеўра ў аўтацягніка перакуліўся прычэп з бярвёнамі. Менавіта на той бок, дзе былі пешаходы… Ад траўмаў бабуля і маленькая ўнучка памерлі на месцы здарэння, а маці атрымала цяжкія раненні, якія і пасля працяглага лячэння пакінулі свой след на твары маладой жанчыны.Восьмага студзеня, амаль праз год, суд раёна паставіў кропку ў гэтай гісторыі, вызначыўшы вадзіцеля лесавоза віноўнікам аварыі. Чаму так доўга? Здаецца, разабрацца ў

Адыходзячы год для медыцынскай галіны раёна азнаменаваўся яшчэ адной добрай падзеяй: рэканструкцыяй бальнічнага харчблока ў Ружанах. Камфортнае лячэнне ў сценах Ружанскай гарбальніцы складана ўявіць у тым ліку і без належнай работы харчблока. Да мінулага тыдня ён знаходзіўся ў будынку, які быў узведзены ў 1961 годзе. За амаль шэсцьдзясят гадоў рамонту гэты аб’ект не бачыў, а з часам яшчэ і перастаў укладвацца ў сучасныя санітарна-гігіенічныя нормы. Рашэнне сітуацыі знайшлося падчас даследавання былога дзіцячага аддзялення бальніцы: пасля істотнага скарачэння колькасці дзіцячых ложкаў будынак пуставаў, а па сваіх параметрах якраз адпавядаў тым, якія прад’яўляюцца да харчблокаў.І вось у ліпені гэтага года прыватнае ўнітарнае прадпрыемства па выкананні паслуг «ІВА» прыступіла да рэка

У Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь і Сусветнага банка ўжо ёсць паспяховы вопыт супрацоўніцтва. Адным з прыкладаў таму з’яўляецца і праведзеная ў Ружанскай СШ работа ў рамках рэалізацыі праекта «Мадэрнізацыя сістэмы адукацыі Рэспублікі Беларусь». Усе школы-прэтэндэнты праходзілі сур’ёзны адбор і былі ўзгоднены з Сусветным банкам. Якім чынам Ружанская СШ  трапіла ў гэты праект, расказвае яе дырэктар Аляксандр Шамяцюк: — Ніякіх заявак нам падаваць не давялося: наша ўстанова адукацыі трапіла ў спіс таму, што прыняла дзяцей з закрытых з-за малакамплектнасці школ. У прыватнасці, на сваё апекаванне мы ўзялі вучняў Манчыцкай, Поланскай школ. Увогуле праект рэалізоўваецца на базе прыкладна 120 школ краіны, прычым амаль у паўсотні з іх пастаўлена завяршальная кропка.

Ёсць у немцаў такая вясельная традыцыя, як запусканне ў неба паветраных шарыкаў, надзіманых геліем, у гонар маладых. Да іх прымацоўваюць паштоўкі, на якія просяць адгукнуцца людзей, што знойдуць вясельнае пасланне. Цяпер пра гэтую традыцыю ведае і сям’я Жыеўскіх з Ружан, якая стала выпадковым адрасантам такога нямецкага прывітання. Іна Андрэеўна вярталася з работы, калі раптам у двары пад акном іх прыватнага дома заўважыла нейкае «смецце». Гаспадыня падняла паперку і пацягнула за прымацаваны да яе «хвост», калі раптам з вазона з пету-ніямі паказаўся шарык. Выгарэўшая за час няблізкага палёту паштоўка ўражання не зрабіла. Жанчына прызнаецца, што ўжо несла «смецце» да урны, калі звярнула ўвагу, што паштоўка не айчынная, а надпісы на ёй на замежнай мове. — Сфатаграфавала паштоўку, ад

Ружанскі сельсавет на Пружаншчыне самы вялікі, але вось парадокс: на яго тэрыторыі пакуль не зарэгістравана ніводнага фермера. Тым не менш, людзей, якія ведаюць, як атрымаць ад зямлі даход, на Ружаншчыне хапае. Адзін з іх — Мікалай Хвясько. Жыхар Ружан лічыць, што фермерам можа стаць кожны — было б жаданне працаваць. Ён, напрыклад, да сельскай гаспадаркі раней не меў ніякага дачынення. Але, перш чым брацца за рэалізацыю сваёй ідэі, чытаў спецыялізаваную літаратуру, шукаў адпаведную інфармацыю ў інтэрнэце, вывучаў вопыт фермераў, у тым ліку і замежных. І толькі затым звярнуўся да мясцовай улады: пад вядзенне асабістай падсобнай гаспадаркі тут яму выдзелілі каля чатырох гектараў ворыўнай зямлі.Мікалай расказвае: — Першапачаткова вырашыў вырошчваць маліну, клубніцы і буякі. Саджанцы

Адкрываючы «Дажынкі-2019», старшыня Брэсцкага абласнога выканаўчага камітэта А.В.Ліс павіншаваў прысутных з завяршэннем уборачнай кампаніі і адзначыў, што Ружаны сабралі галоўных герояў свята – хлебаробаў. У іх прысутнасці Анатоль Васільевіч выказаў падзяку за ўвагу да працаўнікоў вёскі Кіраўніку дзяржавы. Прывітальныя словы і ўдзячнасць сельскім працаўнікам Брэстчыны адрасаваў Прэм’ер-міністр Рэспублікі Беларусь С.М.Румас, які таксама прыняў удзел у абласным фестывалі-кірмашы. -Пачынаючы традыцыю правядзення «Дажынак» у малых гарадах, мы ставілі задачу не толькі прывесці ў парадак і добраўпарадкаваць іх, але і пашырыць патэнцыял гэтых тэрыторый, у тым ліку турыстычны, — зазначыў губернатар. — Палацавы комплекс Сапегаў, які з’яўляецца сапраўдным упрыгожаннем гарадскога п

А.В.Ліс, старшыня аблвыканкама: —“Дажынкі” мяняюць аблічча малых гарадоў. І Ружаны — таму пацвярджэнне. Гарадскі пасёлак змяніўся ў лепшы бок. Да фестывалю-кірмашу працаўнікоў вёскі рэканструяваны і добраўпарадкаваны 131 аб’ект. Работы вяліся амаль што на кожнай вуліцы. У абноўленым выглядзе знаходзяцца цяпер многія адміністрацыйныя і жылыя будынкі. Пасёлак гатовы да прыёму гасцей. (З прэс-канферэнцыі для журналістаў 22.08.2019г.). *Усяго на падрыхтоўку Ружан да свята “Дажынкі-2019” выдзелена 4,554 млн. руб. У тым ліку з раённага бюджэту – 4,225 млн. руб., з абласнога – 0,329 млн. руб. *Пабудаваны 40-кватэрны жылы дом, 3 аднакватэрныя жылыя дамы ААТ “Ружаны-Агра”, завершана рэканструкцыя адміністрацыйнага будынка гэтага таварыства пад інтэрнат. Прырост агульнай плошчы жылых па