Рэцэпты на Біс

Рэцэпт ад Анжалікі Бірук, навучэнкі Пружанскага дзяржаўнага аграрна-тэхнічнага каледжа. ІНГРЭДЫЕНТЫ: пячэнне — 850 г, какава-парашок — 1 пачак, згушчонка — 250 г, сметанковае масла — 250 г, вада — палова шклянкі, грэцкія арэхі — 100 г, цукар — палова шклянкі. ПРЫГАТАВАННЕ У ваду ўсыпаць цукар, посуд паставіць на агонь, зварыць сіроп і астудзіць. Змяшаць згушчанае малако з какавай-парашком і сметанковым маслам, затым дадаць у сумесь астылы цукровы сіроп і ўсё добра перамяшаць. На дно раздымнай формы выкласці пластамі: пячэнне, крэм, зноў пячэнне, крэм і г.д. Зверху пасыпаць здробненымі арэхамі. Паставіць торт у халадзільнік на 4 гадзіны. Смачна есці!

Рэцэпт ад мамы трох сыночкаў Маргарыты МАКСІМОВІЧ. ІНГРЭДЫЕНТЫ: курынае фiле — 400 г, мёд — 1 ст.л., соевы соус — 50 мл, часнок — 2 зубкi, таматная паста — 1 ст.л., салатны мiкс (можна ўзяць пакет гатовай сумесі, 80-100 г), сыр (пажадана мацарэла), свежы агурок, кунжут, аліўкавы алей. ПРЫГАТАВАННЕ Фiле нарэзаць невялiчкiмi кубiкамi,. Абсмажыць з дробна пасечаным часнаком на алiўкавым алеі 5-10 мінут. Змяшаць мёд, палову соевага соусу, таматную пасту, выліць сумесь у патэльню з курачкай i патушыць яшчэ 5 мінут. Ахаладзіць мяса, змяшаць з салатным мiксам, цёртым сырам, парэзаным агурком, па жаданні можна дадаць насенне кунжуту. Заправіць атрыманую страву соевым соусам. Смачна есці!

Рэцэпт ад мамы ў дэкрэце Вольгі Бабрыцкай. ІНГРЭДЫЕНТЫ:скумбрыя свежамарожаная — 3 шт.,цыбуля — 2-3 шт.,сыр цвёрды — 300 г,лімон, маянэз, соль, перац, спецыі, алей. ПРЫГАТАВАННЕРыбу размарозіць, пачысціць, разрэзаць уздоўж брушка і дастаць усе косткі. Цыбулю парэзаць тонкімі колцамі. Сыр нацерці на буйной тарцы. Бляху змазаць алеем і заслаць фольгай або паперай для выпечкі. Выкласці рыбу (скуркай уніз), апырскаць яе сокам паловы лімона, пасаліць-паперчыць. На рыбу выкласці цыбулю. Зверху шчодра пасыпаць нацёртым сырам і зрабіць сетачку з маянэзу. Запякаць у духоўцы каля 40 мінут пры тэмпературы 180-200 градусаў. Смачна есці!

Рэцэпт ад цырульніка Хрысціны МЕЛЬНІК. ІНГРЭДЫЕНТЫ: для цеста: мука — 350 г, масла сметанковае — 250 г, цукар — 100 г, какава — 4 ст. лыжкі; для начынкі: тварог — 500 г, яйка — 3 шт., смятана — 150 г, цукар — 150 г, цукар ванільны — 10 г, мука — 50 г. ПРЫГАТАВАННЕ Духоўку разагрэйце да 180 градусаў. Форму для выпякання змажце сметанковым маслам. Усе інгрэдыенты для цеста (муку, масла сметанковае, какаву, цукар) трэба расцерці ў крышыва. Для начынкі тварог, яйкі, цукар, ванільны цукар, муку і смятану ўзбіце блэндарам. На дно формы выкладзіце 2/3 часткі цеста, зрабіце борцікі. Зверху выліце начынку і раўнамерна пасыпце пакінутай часткай цеста. Выпякайце ў духоўцы 50-60 мінут. Гатовы пірог, калі астыне, пастаўце ў халадзільнік як мінімум на 2 гадзіны. Смачна есці!

Рэцэпт ад жывёлавода ААТ «Шані-аграпрадукт» Алены Коўтун. ІНГРЭДЫЕНТЫ: -селядзец, -морква, -сметанковае масла (масла лепш браць большай тлустасці). Усіх інгрэдыентаў павінна быць аднолькавая колькасць. ПРЫГАТАВАННЕ Селядзец ачысціць ад костачак, моркву адварыць. Усе інгрэдыенты прапусціць праз мясарубку і добра перамяшаць. «Ікру» намазваць на хлеб ці батон, атрымліваецца выдатны сняданак. Смачна есці!

Рэцэпт ад сацыяльнага педагога ДУА «Ружанская СШ» Алы Стасюкевіч. ІНГРЭДЫЕНТЫ: грудка курыная — 600 г, мёд — 2 ст.л., соевы соус — 4 ст.л., віно белае — 5 ст.л., алей — 1 ст.л. ПРЫГАТАВАННЕ Філе падзяліць на парцыённыя кавалкі і злёгку адбіць, каб яны сталі роўнымі. Зрабіць соус-марынад, змяшаўшы соевы соус, мёд і віно. Пасаліць і паперчыць кураціну, заліць соусам і пакінуць на 30 мінут. Паставіць патэльню на даволі моцны агонь, нагрэць у ёй аліўкавы або сланечнікавы алей. Выкласці курыцу, дадаць рэшткі соусу і гатаваць мяса, перыядычна перагортваючы, 10-15 мінут. Падаваць гатовую курыцу з рысам. Смачна есці!

Рэцэпт ад Таццяны БАЙКО, кіраўніка аматарскага аб’яднання «Кулінарныя замарочкі» пры Шарашоўскім цэнтры культуры і вольнага часу. ІНГРЭДЫЕНТЫ: яйкі — 4 шт., цукар — 1 шклянка, мука — 1 шклянка. ПРЫГАТАВАННЕ Аддзяліць бялкі ад жаўткоў. Бялкі ўзбіць — вельмі павольна. Паступова дадаваць цукар і працягваць узбіваць. Калі маса будзе добра ўзбіта, дадаць жаўткі і працягнуць узбіванне. Дадаць муку і вымешваць масу лыжкай у адным накірунку. Атрыманую масу выліць у форму і адправіць у духавую шафу на 30 мінут (пры тэмпературы 180-200 градусаў). Бісквіт павінен атрымацца спружыністым. Яго неабходна пакінуць у спакоі на 5 гадзін, а вось пасля з ім можна рабіць усё, на што хопіць вашай фантазіі. Смачна есці!

Рэцэпт ад галоўнага рэдактара УРГ «Раённыя будні» Галіны СВІДУНОВІЧ. Я — вялікі аматар простай і натуральнай ежы. Таму як і ў жыцці не пераношу фальшу і падману, так і ў кулінарыі не дапускаю сапсаваць добры беларускі прадукт, накшталт мяса і бульбы, нейкай мудрагелістай заморскай садавінай.Аднак такую, здавалася б, абсалютна прымітыўную страву, як звычайная яечня, якую аднойчы давялося пакаштаваць у жыхара вёскі Белы Лясок, заслужанага лесавода Беларускай ССР паважанага Яўгена Уладзіміравіча Лукшы, нават мне не ўдалося паўтарыць. Яўген Уладзіміравіч з уласцівай яму адкрытасцю, нетаропка гатаваў яечню на пліце, у якой патрэсквалі пушчанскія дровы. Калі пліта разагрэлася, паставіў на яе “вечную” савецкую патэльню і паклаў туды лусты сала, аздобленыя праслойкамі мяса (такое сала,

Рэцэпт ад  галоўнага бухгалтара УРГ «Раённыя будні» Таццяны ПЯТРАНЬ. Гэты рэцэпт з’явіўся ў нашай сям’і ў гады татальнага дэфіцыту 80-х гадоў, калі звычайныя шпроты было немагчыма «дастаць». Прайшло шмат гадоў, і на паліцах сучасных магазінаў, не кажу ўжо пра супер- і гіпермаркеты, можна знайсці  любы тавар і прадукт. Тыя ж шпроты — ад любога вытворцы. Я з задавальненнем карыстаюся рознымі навінкамі на сваёй кухні, люблю эксперыментаваць з прадуктамі. Але «маміны шпроты» засталіся ў нас адной з самых любімых страў. Яшчэ адзін «плюс» хатняга іх прыгатавання: смачнай рыбы атрымліваецца многа. ІНГРЭДЫЕНТЫ: кілька марожаная — 1,2 кг, сухая чайная заварка (можна выкарыстоўваць шалупінне цыбулі) — 1 ст.л. на шклянку кіпеню, алей — 100 г, соль — 1 ч.л.,

Рэцэпт ад загадчыцы аддзела пісьмаў і грамадскай думкі УРГ «Раённыя будні» Марыны ВАКУЛЬСКАЙ. Я не з тых, хто губляе прытомнасць, калі трэба накрыць стол для прыёму гасцей: гатаваць я ўмею і люблю. Як цяпер памятаю, першая самастойна прыгатаваная мною страва — суп са шчаўя, і было гэта ў сёмым класе. Мама гаворыць, што кулінарныя здольнасці дасталіся мне ад бабулі — яе свекрыві, якая ўмела літаральна з нічога прыгатаваць шыкоўную страву. Да слова, менавіта яна навучыла маму, сельскую дзяўчыну, не проста смачна, але і прыгожа гатаваць: паказвала, якімі кавалачкамі ў якую страву рэжацца бульба, як гатуюцца тыя ці іншыя далікатэсы. Гэтыя веды мама пазней перадала і мне. Хаця я была яшчэ малая, але добра памятаю той час, калі ўсе звярталіся да жанчын-каравайніц, а знаёмыя і суседзі

Рэцэпт ад старшага аператара УРГ «Раённыя будні» Ларысы ОСІПАВАЙ. Любоў да гатоўкі яшчэ ў дзяцінстве мне прывіла мама. Нават у часы дэфіцыту ў яе атрымлівалася карміць нас смачна. Але ж найбольш мне да спадобы былі тыя стравы, што гатавала бабуля. Цікава, што мае сыны таксама больш любяць бабуліны стравы. Нават і цяпер, калі яны ўжо дарослыя, усё роўна час ад часу забягаюць да бабулі на абед. А мне, прызнацца, выпала няпростая задача: штодзённа карміць трох мужчын з абсалютна рознымі кулінарнымі прыхільнасцямі. Сёння я падзялюся рэцэптам стравы, якая падабаецца ўсёй маёй сям’і. ІНГРЭДЫЕНТЫ: свіная рулька (сырая) — 1 шт., часнок — 4-5 зубчыкаў, гарчыца — каля 100 грамаў (найсмачней атрымліваецца з гарчыцай кобрынскай вытворчасці), соль, чорны перац, спецыі. ПРЫГАТАВАННЕ

Рэцэпт ад бухгалтара УРГ «Раённыя будні» Рымы Паляшук. Шчыра прызнаюся, што гатоўка — гэта мой любімы хатні занятак. Ёсць у мяне рэцэпты, якімі карыстаюся дзесяцігоддзямі, але люблю і эксперыментаваць з новымі. Рэцэпт гэтых «гнёздаў», дарэчы, мне падказала калега па рабоце. Ён падабаецца мне сваёй прастатой, але ў той жа час страва можа ўпрыгожыць любы святочны стол. Спачатку я сапраўды гатавала яе да прыходу гасцей падчас сямейных урачыстасцяў, але ў хуткім часе яна стала адной з любімых страў маіх дзяцей. І цяпер, калі дарослыя дзеці прыязджаюць у бацькоўскую хату, я дакладна ведаю, чым буду частаваць іх у першую чаргу. ІНГРЭДЫЕНТЫ: мясны фарш (свіны або свіна-ялавічны) — 400 г, любыя свежыя грыбы — 400 г, цыбуля — 3-4 штукі, слоена-дражджавое цеста (можна проста слоенае) — 1

Рэцэпт ад адказнага сакратара газеты «Раённыя будні» Вольгі БАСАК — маладой мамы ў дэкрэтным адпачынку. У маёй кулінарнай кнізе ёсць асаблівы рэцэпт пячэння. Што незвычайнага ў ім? Не толькі смак (хаця наўрад ці нешта падобнае можна набыць у магазіне): гэтае пячэнне проста пахне дзяцінствам і з’яўляецца своеасаблівай памяццю пра маю бабулю Ліду. Яна была сапраўднай чараўніцай на кухні, таму па просьбах аднавяскоўцаў часта дапамагала гатаваць на вяселлі. У шэрагу фірменных страў абавязкова было і пячэнне, якое я называю проста – «Бабуліна». Ды толькі гатаваць гэты ласунак мяне навучыла не яна: бабулі не стала вельмі рана… Ужо ад мамы я даведалася, што, аказваецца, фігуркі вавёрачак і зайчыкаў, лісак і пеўнікаў можна выціскаць не толькі з пластыліну ці мокрага пяску, але і з самага

Рэцэпт ад адказнага сакратара газеты «Раённыя будні» Ірыны СЯДОВАЙ. У адрозненне ад некаторых маіх калег і сябровак, я не люблю завіхацца на кухні. І хаця навучыцца гатаваць давялося самыя разнастайныя стравы, перавагу аддаю тым, якія не патрабуюць доўгага стаяння каля пліты. Заўсёды лічыла, што лепшы памочнік повара — гэта голад. Галодны самую простую страву з‘есць з апетытам, а сытага не задаволіш і вытанчаным рэстаранным меню. Дарэчы, пра меню. З кожным годам усё больш іншамоўнымі становяцца назвы прапануемых установамі грамадскага харчавання страў: бургеры і нагетсы, паста і піца, шаўрма і сушы… На іх фоне «беднымі родзічамі» часам выглядаюць нашы дранікі і бабкі. Не ведаю, як вам, але мне за дранікі крыўдна. Таму сёння ўзгадаю рэцэпт, які «падарыла» мне сяброўка Алена. П

Працягваем нашу святочную рубрыку і знаёмім з калектывам рэдакцыі. Рэцэпт ад карэспандэнта Алены Зялевіч. Перафразуючы вядомы лозунг нямецкіх жанчын, сваю жыццёвую пазіцыю коратка акрэслю чатырма «К» – Kinder, Kirche, Korrespondenz, Küche. Дзе першае — «дзеці» – гэта трое маіх дзяцей: два сыны і дачка, якія з’явіліся на свет, каб, прыносіць, спадзяюся, толькі радасць людзям. Другое – праваслаўная царква, у якую я імкнуся хадзіць з сям’ёй, каб аддзячыць Богу за ўсё добрае, што Ён паслаў на нашым жыццёвым шляху, і папрасіць прабачэння за ўсё дрэннае, што зрабілі самі. Трэцяе — мая праца, вынік стасункаў з самымі лепшымі і найцікавейшымі жыхарамі раёна, з якімі пашчасціла пазнаёміцца падчас працы ў газеце. І, нарэшце, апошняе —«кухня» – месца, дзе, зразумела, як шматдзетная маці і