Великая Победа

У мінулым нумары газеты мы прапанавалі нашым чытачам разам стварыць віртуальны «Бессмяротны полк». Для гэтага папрасілі ўсіх жадаючых дабаўляць фотаздымкі сваіх родных, якія прымалі ўдзел у Вялікай Айчыннай вайне, але не дажылі да сённяшніх дзён, у спецыяльна створаныя альбомы ў сацыяльных сетках. http://www.budni.by/?page_id=159 Вялікі дзякуй усім, хто адгукнуўся! Мы пачалі рабіць галерэю на сайце, і ўжо сёння вы можаце аддаць даніну памяці тым, хто набліжаў Перамогу! Штодня мы будзем дадаваць у гэлерэю фотаздымкі ветэранаў. Далучыцца да акцыі можна ў любы момант, усе навіны ў нашых групах ok.ru/budni, vk.com/publicbudniby і facebook.com/budni.by. Пад фота ўказвайце імя, прозвішча і гады жыцця (вялікая просьба не пісаць ніякіх дадзеных на саміх здымках!).

Сябры, зусім хутка мы будзем адзначаць 72  Дзень Перамогі. На жаль, адзначаць ужо амаль без тых, хто мае непасрэднае дачыненне да гэтага вялікага свята. У 2011 годзе томскія журналісты прыдумалі выдатны рух «Бессмяротны полк». Вы ўсе, напэўна, бачылі ў калонах побач з ветэранамі моладзь, якая нясе партрэты сваіх дзядоў і прадзедаў —  удзельнікаў вайны, якія не дажылі да сённяшніх дзён. Мы прапануем вам разам стварыць віртуальны «Бессмяротны полк». Зрабіць гэта вельмі проста: дадавайце ў альбомы, створаныя ў сацыяльных сетках (ok.ru/budni, facebook.com/budni.by і vk.com/publicbudniby) фатаграфіі вашых родных, якія прымалі ўдзел у Вялікай Айчыннай вайне. Пад фота ўказвайце імя, прозвішча і гады жыцця. А да 9 Мая мы зробім на сайце budni.by спецыяльную галерэю. Каб памяталі.

Усё далей у мінуўшчыну адыходзяць ад нас падзеі Вялікай Айчыннай вайны. Тым не менш гэта тэма і сёння працягвае заставацца адной з самых вывучаемых і ў той жа час праблемных. Нягледзячы на вялікую колькасць апублікаваных навуковых даследаванняў, мемуараў і зборнікаў дакументаў, цэлага россыпу мастацкіх твораў, у яе гісторыі засталося шмат “белых плям”, а шэраг фактаў і ацэнак у нашы дні сталі сумніўнымі ці наогул абвергнуты. Асабліва гэта тычыцца фактаў “вуснай гісторыі” і ўспамінаў удзельнікаў Вялікай Айчыннай вайны, у вялікай колькасці зафіксаваных у 1960-1980-я гг. Палітычныя рэаліі савецкай эпохі часта не дазвалялі паказаць сапраўдную гісторыю ваеннага часу. Аднак менавіта з гэтых успамінаў, якія грашаць суб’ектывізмам, перанасычаны ідэалагічнымі штампамі, усё ж можна па крупінках выдз

Застаўся ў маёй памяці незвычайны для нашых мясцін эпізод, калі я са сваімі бацькамі падчас нямецка-фашысцкай акупацыі пражываў у невялікай хутарной вёсачцы Козі-Брод, у 12 кіламетрах на захад ад горада Пружаны. Часта ў нашу хату заходзілі партызаны атрада імя Чкалава. Здаралася, дыверсійная група вечарам сыдзе, пусціць пад адхон нямецкі эшалон на Брэст-Маскоўскай чыгунцы, а на досвітку вяртаецца  і днюе ў лясіста-багністай мясцовасці. Падчас нямецкай акупацыі не было радыёпрыёмнікаў і  газет для насельніцтва. Звесткі пра падзеі ў нашай акрузе прыходзілі шляхам перадачы іх ад сяла да сяла ў вуснай форме. Пра справы на фронце  даведваліся са зводак, якія часам прыносілі нам партызаны. У гэты страшны час, калі гітлераўскія каты спальвалі вёскі з людзьмі,  а мы не ведалі, ці будзеш заўтра