Спорт

Трэнер па хакеі Ілья Ільяшэвіч займаецца з пружанскімі хлопчыкамі ў ДЮСШ №2 толькі з верасня, але сама лядовая пляцоўка яму вельмі добра знаёмая: менавіта тут ён сам вырас як спартсмен. Наша чарговая размова сёння пра тое, як дзіцячае захапленне дало спецыяльнасць, навучыла паспяхова сумяшчаць спорт і вучобу, дапамагло выпрацаваць спартыўныя якасці. — Як ты прыйшоў да выбару прафесіі?— Пачынаць трэба з самага дзяцінства. Калі мне было восем гадоў, мой сябар запісаўся ў секцыю па хакеі. Зразумела, мне таксама захацелася і я адразу пайшоў угаворваць тату, а ўжо праз паўгадзіны мы з ім імчалі ў Лядовы палац, куды паспелі да завяршэння трэніроўкі. З таго часу я ў спорце. У старэйшых класах пытанне аб месцы паступлення нават не ўзнімалася: я мэтанакіравана рыхтаваўся стаць студэнтам

Пружанскія фігурысты працягваюць годна заяўляць пра сябе. Зусім нядаўна мы расказвалі пра поспехі спартсменаў на адкрытым першынстве раёна, што праходзіла на роднай для іх арэне. А вось напрыканцы мінулага тыдня сталічная “Алімпік Арэна” прымала міжнародны турнір па фігурным катанні “Ice Star 2020”. І ў чарговы раз падапечныя трэнера Вольгі Уважанай вярнуліся са шматлікімі ўзнагародамі. Узровень спартсмена вызначаецца яго дасягненнямі, узровень турніру – геаграфіяй і колькасцю ўдзельнікаў. “Ice Star” больш за 10 гадоў збірае ў Мінску вядучых беларускіх і замежных фігурыстаў. Сёлета, нягледзячы на эпідсітуацыю, сюды прыехалі спартсмены з дзесяці краін свету, былі прадстаўнікі нават з Кіпра. Гонар нашага Лядовага палаца абараняла каманда ў складзе 12 чалавек. У першы дзень спаборн

У мінулыя выхадныя Пружанскае аддзяленне Брэсцкай СДЮШАР прафсаюзаў па веласпорце атрымала спонсарскую дапамогу ад… былых выхаванцаў. Трэнер Анатоль Плеска прызнаецца, што з усімі былымі выхаванцамі пад-трымлівае сяброўскія адносіны. Маладыя людзі рэгулярна наведваюць настаўніка, дзеляцца сваімі дасягненнямі, абмяркоўваюць поспехі беларускіх спартсменаў. А на гэты раз вырашылі дапамагчы. — Падчас адпачынку я наведаў абласныя спаборніцтвы ў Брэсце, — успамінае цяпер ужо мінчанін Аляксей Клімашэвіч. – Пакуль проста назіраў, як ездзяць юныя спартсмены, то атрымліваў асалоду. Але непадалёк ад мяне адна дзяўчынка сышла з дыстанцыі з-за тэхнічнай праблемы з веласіпедам. Я вырашыў ёй дапамагчы. Калі ж зблізку ўбачыў стан веласіпеда, то мне стала не па сабе. Гэты выпадак доўга не выходз

Між іншым, як высветлілася, — не ўсе аўтааматары, прыхільнікі асфальтаваных трас. Ёсць нямала і тых, каму больш падабаецца бездарожжа. Пры гэтым лепш за ўсё, калі яго вельмі складана пераадольваць.Гэта ўсё пра аматараў экстрэмальных гонак, трофі-рэйдаў, якія даволі папулярныя ў нашай краіне. Адным з заўзятых удзельнікаў, які на працягу апошніх пяці гадоў не прапусціў ніводнага падобнага спаборніцтва, з’яўляецца жыхар нашага горада Аляксандр Кузьмін. «Захварэў» ён на такія гонкі яшчэ ў дзяцінстве. — Мой тата працаваў у лясной гаспадарцы, і яму быў выдадзены службовы аўтамабіль — першы савецкі пазадарожнік «Ніва», на якім я асвойваў навуку ваджэння,— успамінае мой субяседнік.— Зразумела, што дзесяцігадоваму хлопцу сядаць за руль аўто нельга, то я вучыўся кіраваць машынай там, дзе не

Напрыканцы мінулага тыдня гарадскі стадыён райцэнтра сабраў вялікую колькасць футбалістаў з чатырох раёнаў вобласці. Тут прайшлі матчы ў рамках занальнага этапу абласных спаборніцтваў сярод дзяцей і падлеткаў па футболе “Скураны мяч-2020”. Турнір з багатай гісторыяй наш раён прымае не ўпершыню. Традыцыйна спаборніцтвы праводзяцца ў трох узроставых групах: малодшай (юнакі 2010-2011 г.н.), сярэдняй (2008-2009 г.н.) і старэйшай (2006-2007 г.н.). Для ўдзелу ў пружанскім этапе “Скуранога мяча” тры каманды выставіў Драгічынскі раён, па адной – Кобрынскі і Бярозаўскі. Гонар Пружаншчыны адстойвала таксама тры каманды – па адной у кожнай узроставай групе. На жаль, удача на гэты раз была не на баку пружанцаў. Па выніках матчаў перамогу ва ўсіх групах з даволі значным адрывам святкавалі драг

Ці гатовы кожны з нас працяглы час крочыць да сваёй мэты і пераадольваць цяжкасці на сваім шляху? Як, напрыклад, гэтыя хлопцы і дзяўчаты. Больш за сотню юных спартсменаў сабраў у мінулы чацвер трэці этап абласнога турніру па плаванні “Старты надзей” на прызы Беларускай федэрацыі плавання, што прайшоў у басейне Воднага палаца. Удзельнікі спаборніцтваў – юныя спартсмены з Брэста, Баранавіч, Пінска, Лунінца, Століна, Івацэвіч, Кобрына і, вядома ж, выхаванцы ДЮСШ №2 г.Пружаны — пакуль што не прафесійныя плыўцы. Але ўжо зараз яны – тыя, на каго ўскладваюць надзеі трэнеры, бацькі і блізкія. Магчыма, хтосьці з іх у будучым стане алімпійскім чэмпіёнам і праславіць нашу краіну. Пакуль жа крок за крокам праз штодзённыя трэніроўкі яны ідуць, а дакладней, плывуць да спартыўных дасягненняў.У

Які хлопец не марыць аб ідэальнай фігуры, атлетычным целе і, само сабой, кубіках прэсу? Вось толькі для таго, каб узяцца за сябе, у многіх не хапае часу, а часта і жадання. Але 14 удзельнікаў адкрытага турніру Street Workout, што прайшоў у Пружанах у мінулую суботу, не проста мараць, а смела крочаць да мэты. Нягледзячы на тое, што турнір праходзіў упершыню, паглядзець на спартсменаў сабралася даволі многа людзей. Яно і не дзіўна: пазайздросціць спрыту і фізічнай падрыхтоўцы хлопцаў у чорных майках з лагатыпам спартыўнага клуба “Мухавец” можа кожны. Спаборніцтвы складаліся з двух дысцыплін – трохбор’я і фрыстайла. Удзельнікамі першай сталі 13 хлопцаў, якім неабходна было падцягнуцца на перакладзіне, адціснуцца ад зямлі і на брусах. Пераможца вызначаўся па максімальнай колька

Нягледзячы на складаную эпідабстаноўку, перыядычнае абвяшчэнне пажаранебяспечнага перыяду, актывам раённай арганізацыі ГА «Беларускае таварыства паляўнічых і рыбаловаў» было вырашана не адмяняць традыцыйныя раённыя спаборніцтвы па трапнасці сярод членаў таварыства. І хаця мерапрыемства некалькі разоў з-за вышэйназваных прычын адкладвалася, мясцовы паляўнічы чэмпіянат усё ж прайшоў у мінулую нядзелю. Сабралася пяць каманд удзельнікаў з Мокраўскага, Пружанскага, Зеляневіцкага, Ліноўскага і Ружанскага структурных падраздзяленняў, а таксама 17 жадаючых паспрабаваць сваю ўдачу ў асабістых заліках. Спачатку праграма мерапрыемства мела традыцыйны сцэнарый. Папярэдне галоўны паляўніцтвазнаўца раённай арганізацыі «БТПР» Д.В.Пракопчык правёў інструктаж па правілах бяспекі і ўручыў у

У ліпені пры ДЮСШ №2 працаваў спартыўна-аздараўленчы лагер. Адпачывалі і працягвалі трэніравацца ў ім юныя плыўцы. Таксама наведвальнікі лагера прынялі ўдзел у абласных спаборніцтвах па дысцыплінах сучаснага мнагаборства. Нашы спартсмены спаборнічалі ў біятле (плаванне плюс бег). Як вынік, лепшымі ў сваіх узроставых катэгорыях сталі Анастасія Таран, Кацярына Варыцкая, Аляксей Барынаў. «Сярэбранымі» прызёрамі аказаліся Арына Варыцкая, Арцемій Мацаюк, Аліна Жорах. «Бронза» ў Яўгена Бойкі, Ганны Стасевіч і Арсенія Пракопчыка. Цяпер у лагеры працуе другая змена, у якой сумяшчаюць адпачынак з трэніроўкамі будучыя хакеісты і фігурысты.На здымках: падчас трэніровак.Фота Сяргея Талашкевіча.

У Дзень вызвалення горада ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў на стадыёне СШ №1 была ўрачыста адкрыта міні-футбольная пляцоўка (другая ў Пружанах). Будаўніцтва вялося па сацыяльным праекце «Bonfesto — дзецям», які сумесна рэалізуюць Тураўскі малочны камбінат, Беларуская федэрацыя футбола і мясцовыя органы ўлады. Пружанская пляцоўка стала 74-й са 118-ці, якія павінны з’явіцца ў беларускіх гарадах згодна з праектам. На цырымоніі адкрыцця прысутнічалі ў тым ліку кіраўнік АБФФ Уладзімір Базанаў і намеснік старшыні аблвыканкама Генадзь Барысюк, які ўзначальвае Брэсцкую абласную федэрацыю футбола. Уладзімір Аляксандравіч Базанаў у звароце да юных спартсменаў выказаў надзею, што новыя магчымасці для трэніровак прывядуць да таго, што брэсцкія каманды “Дынама” і “Рух” у хуткім часе па

У мінулую суботу на вадаёме каля в.Бузуны прайшлі раённыя спаборніцтвы па рыбалоўным спорце сярод аматараў, арганізатарам якіх стаў фізкультурна-спартыўны клуб «Мухавец». І хаця надвор’е не вельмі спрыяла, мерапрыемства прыцягнула даволі многа ўдзельнікаў, сярод якіх былі не толькі пружанцы, але нават і жыхары сталіцы. Дарэчы, жыхар г.Мінска Павел Іваноў заняў другое месца. Першае і трэцяе заваявалі пружанцы Вадзім Бондар і Віталь Мардань, якія сталі лідарамі па вазе сваіх уловаў. А Аляксей Рудзіч стаў пераможцам у намінацыі «Самая вялікая рыба». Усе прызёры атрымалі граматы і каштоўныя падарункі. Таксама быў адзначаны і самы малады рыбак, якім стаў Ілья Бараноўскі: у якасці заахвочвання хлопцу быў уручаны сертыфікат на рыбалку на сажалцы каля в.Бузуны. Алег Сідарэнка.

Ёсць ціхія аматары здаровага ладу жыцця, ёсць актыўныя яго папулярызатары, а ёсць тыя, хто проста любіць глядзець, як фантастычныя спартыўныя кульбіты віртуозна выконваюць сапраўдныя майстры. Паколькі адношуся да такіх гледачоў сама, спачатку нават даводзілася перажываць, як на варкаўтнай пляцоўцы неяк хаатычна і без імпэту займаліся маладыя людзі. На шчасце, апошнім часам тут пачаўся арганізаваны рух варкаутараў. І «завёў» яго сваім чыстым энтузіязмам адзін з выкладчыкаў цэнтра творчасці дзяцей і моладзі Андрэй Уладзіміравіч Кірыковіч. Адразу адкрыю сакрэт: педагог дадатковай адукацыі, які віртуозна выконвае на турніках розныя «стульчыкі», «гадзіннічкі», «свечкі» і іншыя гімнастычныя элементы, выкладае дзецям у ЦТДМ зусім не фізкультуру, а… маляванне. Выпускнік СШ № 1 тры гады там

На спартыўных пляцоўках Пружан нярэдка можна заўважыць хударлявую дзяўчынку, якая сама альбо з трэнерам адточвае футбольную тэхніку. Можна ўбачыць у скверы, дзе яна бегае кросы і выконвае спартыўныя практыкаванні. Знаёмцеся: Валерыя Імховік. Былая гімназістка г.Пружаны, а зараз навучэнка аддзялення футбола Рэспубліканскага дзяржаўнага вучылішча алімпійскага рэзерву. У сувязі з пандэміяй каранавіруснай інфекцыі Валерыя зараз вучыцца дыстанцыйна і самастойна займаецца спартыўнай падрыхтоўкай. Яна пачынала свой шлях да прафесійнай будучыні ў футболе ў ДЮСШ-1 у трэнера Алены Фёдараўны Адамчук, старанна займалася нароўні з хлопцамі свайго ўзросту каля чатырох гадоў. Потым яе заўважылі на ўзроўні Брэсцкай вобласці, а неўзабаве і на ўзроўні рэспублікі. Цікава было паразмаўляць

16 мая ў Беларусі адзначаецца Дзень работнікаў фізічнай культуры і спорту. Юрый Уладзіміравіч Еўтуховіч у гэтай сферы працуе 37 гадоў, апошнія трыццаць з якіх — у ДУА “Яслі-сад №3 г.Пружаны”. За такі значны перыяд працы выкладчык быў узнагароджаны шматлікімі ганаровымі граматамі і раённага аддзела па адукацыі, і аблвыканкама, і нават Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь. А сёлета яго прозвішча было занесена на раённую Дошку гонару. Спачатку Юрый Уладзіміравіч вучыў дзетак плаваць, пасля стаў кіраўніком па фізічным выхаванні, а сёння ён не проста займаецца з дашкольнікамі, а яшчэ і выдае кнігі, дзе дзеліцца ўласным вопытам у гэтай справе. Выхавацелі фізкультуры ўстаноў дашкольнай адукацыі краіны карыстаюцца шасцю дапаможнікамі, якія склаў Юрый Еўтуховіч. — Ніколі не