Экология

З мінулай пятніцы рэдакцыйны тэлефон літаральна «распальваецца» ад званкоў чытачоў. Паводле слоў гараджаніна Леаніда Патапчука (ён першы, хто звярнуўся да журналіста), самыя прадпрымальныя гараджане сачкамі лавілі рыбу з каналаў Муха і Вец, у якіх вада раптоўна стала каламутнай. Жыхары прылягаючых да вадаёма вуліц скардзіліся яшчэ і на непрыемны пах, які ідзе ад вады. Тым часам, у сацыяльных сетках пачалі з’яўляцца відэа і фота пружанцаў, якія хваліліся сваім уловам. А некаторыя не сталі чакаць, калі праблема сама сабой вырашыцца, і звярнуліся ў прыродаахоўныя службы. Мы папрасілі пракаментаваць сітуацыю галоўнага спецыяліста раённай інспекцыі прыродных рэсурсаў і аховы навакольнага асяроддзя Аляксандра Гаруса. — Вельмі моцны дождж, які прайшоў напярэдадні, прывёў да затаплення і падтапле

Першага красавіка, пакуль шчырыя веселуны вострымі жартамі і ўсмешкамі адзначалі вядомы шырокай публіцы Дзень смеху, у пружанскім парку сапраўдныя птушказнаўцы арыгінальным чынам святкавалі Міжнародны дзень птушак. Разам з вучнямі “Школы бёрдвотчара”, якая вось ужо месяц па серадах працуе на базе музея-сядзібы “Пружанскі палацык”, сустракаў вясну і замілавана слухаў спевы “крылатых братоў” і журналіст “раёнкі”. Амаль дзве гадзіны мы шпацыравалі па парку і за гэты параўнальна кароткі час з дапамогай прадстаўніка арганізацыі “Ахова птушак Бацькаўшчыны”, вядомага ў вобласці арнітолага, выкладчыка “птушынай” школы Аляксандра Сербуна зрабілі шмат цікавых адкрыццяў. Але аб усім па парадку. Перш чым пачаць знаёмства з таямнічым светам птушак, для такіх навічкоў, як я, быў праведзены своеасаблів

Фото Сергея Талашкевича.

Хатнія гадаванцы з’яўляюцца ў нашым жыцці па-рознаму: адных падбіраюць на вуліцы, другіх дораць... А Ірына Бульчук знаходзіць жывёл... у лесе. У жыхаркі Роўбіцка асаблівыя пачуцці да прадстаўнікоў фаўны. А хіба можа інакш ставіцца да братоў нашых меншых чалавек, які з маленства жыве на ўлонні прыроды? Ірына Аляксандраўна вырасла ў Галенах — вёсачцы, што ў самой пушчы, працуе ў Нацыянальным парку — загадчыца турыстычнага комплексу, у наваколлі якога нямала ручных звяроў. Аляня Ляля, напрыклад, жыло на тэрыторыі музея народнага побыту і старадаўніх тэхналогій, пакуль не падрасло: яго давялося перасяліць у вальеры Нацыянальнага парку. Доўгі час частым госцем комплексу быў дзічок Пумба, які прыходзіў да гасцявога доміка паласавацца яблыкамі. Нярэдка сваімі смешнымі звычкамі забаўляюць яноты.

Невыкарыстоўваемыя аб’екты, па розных прычынах выведзеныя з гаспадарчага абароту, уцягваюцца ў эканамічную дзейнасць некалькімі спосабамі. Напрыклад, уся тэрыторыя са збудаваннямі былой Аранчыцкай базы паліва была перададзена пад рэалізацыю інвестыцыйнага праекта маладому таварыству з абмежаванай адказнасцю «Экалагічныя матэрыялы». Гэта азначае, што заснавальнікі новага прадпрыемства, атрымаўшы нерухомасць практычна бясплатна, былі вымушаны ў вызначаны тэрмін наладзіць вытворчасць і стварыць працоўныя месцы. Варта адзначыць, што на фоне няўдач (часам нават з-за нежадання ўкладваць сродкі ў набытыя за адну базавую велічыню аб’екты), гэты выпадак — з разраду паспяховых, з выдатнай перспектывай. — Справа ў тым, што мы з самага пачатку дасканала пралічылі свае магчымасці і кожны наш крок б

6 верасня ў садзе СШ №5 вучні і настаўнікі са здзіўленнем выявілі дзве квітнеючыя яблыні і задаліся пытаннем: чаму? Вядома, гэта не тая квецень, што бывае вясной, – пышная і багатая. Але ўсё ж квітнеючыя ў верасні галіны пладовых дрэў выклікаюць у садаводаў не толькі цікавасць, але і насцярожанасць. Біёлагаў жа гэты факт не здзіўляе. Паўторнае цвіценне дрэў, і не толькі пладовых (асабліва часта «грашаць» гэтым каштаны), не такая ўжо рэдкая з’ява. Звычайна гэта бывае ў сярэдзіне восені, калі стаіць анамальна цёплае надвор’е, што ўсталявалася пасля папярэдняга рэзкага пахаладання. Гэта якраз і назіралася ў сёлетнім верасні. Што кажуць пра з‘яву народныя прыкметы? Нашы продкі з асаблівай асцярогай ставіліся да старых яблынь, якія перасталі ўжо квітнець вясной, але раптам зацвіталі ў

Як паведаміў начальнік аддзела жыллёва-камунальнай гаспадаркі райвыканкама А.В.Бушук, у сувязі з неабходнасцю навядзення парадку было прынята рашэнне аб ачыстцы рэчышча ракі Мухавец па ўсёй даўжыні яго праходжання праз горад — ад вуліцы Савецкай да вуліцы Макаранкі. Асноўныя работы на працягу двух тыдняў былі выкананы спецыялістамі і тэхнікай ААТ «Пружанскае ПМС». Уклалі свае сродкі і прынялі актыўны ўдзел у работах КУВП «Камунальнік», аўтапарк №11, ААТ «Рамбуд» г.Пружаны і ДЭУ-25. Па словах Аляксандра Вячаслававіча, рэчышча ачышчалася як ад расліннасці, так і ад смецця, якое назбіралася ў рэчцы з-за нядбайных гараджан. Цяпер Мухавец мае чысты «твар», што адразу заўважылі аматары рыбнай лоўлі, якія з’явіліся ўздоўж яго берагоў. Алег СІДАРЭНКА, Сяргей ТАЛАШКЕВІЧ (фота).

...А як маё сэрца шчымела ў смузе – У вырай пачаў ён збірацца, Стаяў, задумёны, на доўгай назе, Як флюгер на панскім палацы. Пятрусь Броўка. Прайшоў Яблычны Спас... Як кажуць у народзе, “восень хутка прыйдзе да нас”. Нават паветра ўранку і вечарам пачынае пахнуць восенню. Халодны подых яе першымі адчулі на сабе птушкі, таму і пачалі збірацца ў вырай, каб ляцець услед за цяплом. Буслы сталі злятацца ў чародкі, прычым, не толькі на палетках і ўзгорках, а нават у гарадах, паблізу чалавека. Вось і напрыканцы мінулага тыдня наведвальнікі гарадскога парка і жыхары бліжэйшых вуліц назіралі надзвычай прыгожую з’яву. Увечары палацык і суседнія дрэвы аблюбавалі дзясяткі два гэтых спрадвечна беларускіх птушак. І настаў сапраўдны бусліны час... Як у казцы, буслы праводзілі дзіўныя невытлум

Вызначаны тэрміны пачатку збору дзікарослых ягад на Брэстчыне. У нашай вобласці па брусніцы можна адпраўляцца з 16 жніўня. Сезон збору журавін стартуе крыху пазней — 1 верасня. Міністэрства прыроды нагадвае, што збіраць і нарыхтоўваць можна толькі спелыя ягады: іх утрыманне павінна складаць не менш за 99% ад сабранай масы для брусніцаў, не менш за 95% — для журавін. Збіраць ягады дазволена ўручную ці спосабамі, якія не наносяць шкоду ягаднікам і не прыводзяць да іх знішчэння.

Даўно не назіралася ў нашай мясцовасці такіх працяглых красавіцкіх начных замаразкаў, як сёлета. Па дадзеных метэастанцыі найбольш паветра ахалоджвалася ў ноч з 17 на 18 красавіка. На вышыні двух сантыметраў ад паверхні зямлі слупок тэрмометра апускаўся да адзнакі мінус 5,2 градусы. На тарфяна-балотных глебах гэты мінус быў яшчэ большы. Усё гэта не можа не выклікаць трывогу ў аграрыяў, гаспадароў прысядзібных і дачных участкаў. Як паведаміў начальнік раённай дзяржаўнай інспекцыі па насенняводстве, каранціне і ахове раслін І.І.Гаманчук, найбольшую занепакоенасць выклікае стан азімага рапсу і азімай свірэпіцы. Лён павінен вытрымаць адмоўныя начныя тэмпературы, але зменшыцца выхад валакна. У садах ад нізкіх тэмператур могуць пацярпець чарэшні, вішні, грушы і абрыкосы. Дарэчы, абрыкосы знах

Наступіў арктычны холад, і, на жаль, многія з нас далей за свой нос, прыкрыты шалікам, нічога не бачаць. А менавіта цяпер маюць патрэбу ў дапамозе птушкі. Але справа выратавання пярнатых ускладняецца шэрагам правілаў, пра якія мы нагадаем. Чаму птушкі ляцяць у «вырай»? Маразы птушак не палохаюць, палохае зімовая бяскорміца: снег і лёд пакрываюць зямлю (а значыць, не знойдзеш насенне), а холад прымушае схавацца ўсіх насякомых. Менавіта недахоп корму і дае сігнал, што пара адпраўляцца на пошукі лепшых месцаў. Ці ўсіх птушак, якія засталіся, трэба падкормліваць? Па-першае, важна адрозніваць зімуючых птушак (якія застануцца зімаваць у любым выпадку – сініцы, вераб’і, дзятлы, пішчухі, сойкі, крыжадзюбы, снегіры і г.д.) і ўмоўна зімуючых (якія паляцяць, як толькі зразумеюць, што прак

«Падмурак беларускай прыроды», «лёгкія» краіны, «еўрапейскія калодзежы» і, адначасова, «праклён прыроды»... Як толькі іх ні называлі — нашы беларускія балоты! Сапраўды, яны заўсёды былі  праблемай рэгіёна. З імі змагаліся, і апошнія паўстагоддзя  яны балансавалі на мяжы знікнення. Але сёння да людзей прыйшло разуменне, што ўнікальныя балотныя ландшафты патрабуюць аховы на самым высокім дзяржаўным узроўні.  Адным з такіх крокаў па іх адраджэнню стала паўторнае забалочванне  Дзікага Нікара ў  Белавежскай пушчы, якое стартавала  28 лістапада. Але перш, чым  сімвалічна перарэзаць чырвоную стужку на ўскрайку балота, прадстаўнікі зацікаўленых бакоў, якія садзейнічалі рэалізацыі гэтага праекта, –  Міністэрства прыродных рэсурсаў і аховы навакольнага асяроддзя, ДПУ НП «Белавежская пушча», Бела

Веласіпедны прома-тур, які праходзіў 29-30 верасня ў Пружанскім раёне па экатурыстычным маршруце “Падляшскі шлях белага бусла”, паказаў, што аднайменная ініцыятыва ў рамках праекта ЕС/ПРААН “Садзеянне развіццю на мясцовым узроўні ў Рэспубліцы Беларусь” знайшла падтрымку. А пачыналася ўсё з таго, што раённае экалагічнае грамадскае аб’яднанне “Агратур” (кіраўнік Алена Ляўчук) сумесна с партнёрамі  –  ГА “Ахова птушак Бацькаўшчыны”, ДПУ “Нацыянальны парк “Белавежская пушча” і аграсядзібай “Залессе” – вырашылі пераняць у нашых заходніх суседзяў вопыт сацыяльна-эканамічнага развіцця на мясцовым узроўні. Наколькі карысны вопыт? Аказваецца, такі цікавы рэгіён, як Падляшша ў Польшчы, доўгі час меў рэпутацыю краю «другога гатунку». Аднак, калі турыстычныя арганізацыі распрацавалі  веламаршрут