День: 08.03.2025

У свеце мастацтва ёсць асаблівае месца для тых, хто стварае не проста карціны, але перадае праз іх свае эмоцыі, думкі і любоў да прыгожага. Ганна Навумчык — менавіта такі творца. Яе жыццё — гэта гісторыя пра талент, пераадоленне сябе, пра чулае сэрца і асаблівае натхненне, якое ператвараецца ў сапраўдныя жывапісныя шэдэўры. Здаецца, што Ганна з’явілася на свет з алоўкам у руках. Яна пачала маляваць у чатыры гады, яшчэ ў дзіцячым садку, і першымі яе «натуршчыцамі» сталі лялькі, для якіх яна прыдумляла розныя сукенкі. Гэта быў яе першы крок у цудоўны свет мастацтва, дзе кожная лінія і колер мелі сваё значэнне. Яе задаткі да малявання заўважыла хрэсная Вольга Кабрынец, настаўніца геаграфіі СШ № 1 імя ЧБВА, дзе зараз вучыцца Ганна ў 10 класе, а потым і першая настаўніца Ірына Цемна

Юныя, крэатыўныя, захопленыя… З неверагоднай энергетыкай і падачай музычнага матэрыялу. Гэта ўсё пра іх: пра хлопцаў тэатральна-вакальнага гурта «Тур дэ Форс» Параслянскай СШ. Колькі б эпітэтаў не падбіралі ў іх адрас, усё роўна не хопіць. Заінтрыгавалі? А зараз аб усім па парадку. Стварэнне любога калектыву, безумоўна, справа рук яго кіраўніка, які ў кожным сваім праекце загадзя бачыць канчатковы вынік, прычым найлепшую яго версію. Ідэя зрабіць школьнае жыццё больш яркім і цікавым узнікла ў настаўніцы рускай мовы і літаратуры Марыны Юр’еўны Пыцель тры гады таму, калі яна ўпершыню на святочным вечары ўбачыла гэтых хлопцаў на сцэне. Тады яшчэ маленькія пяцікласнікі не падазравалі, што іх вялікі патэнцыял заўважаны і яго магчыма ўвасобіць. Педагог узяўла пад сваё «крыло» шасцярых

У свеце, дзе многія мараць аб хуткіх поспехах і змене кар’ерных траекторый, сустракаюцца людзі, чыё жыццё становіцца сапраўднай песняй аб вернасці свайму прызванню. Людміла Міхайлаўна Зарэцкая — адна з іх. Амаль паўстагоддзя яна правяла каля аперацыйнага стала, трымаючы ў руках нябачную нітку паміж страхам і надзеяй. Яе гісторыя не проста пра медыцыну, а пра тое, як любоў да прафесіі становіцца сэнсам усяго жыцця. Яе выбар прафесіі медсястры-анестэзіста ў пачатку 1970-х не быў выпадковым. Яна заўсёды хацела быць там, дзе вырашаюцца лёсы, словам сказаць, «на перадавой жыцця». Скончыўшы Брэсцкае медыцынскае вучылішча, яна ступіла ў свет, дзе ад яе ведаў, пэўнай стрыманасці і скрупулёзнай дакладнасці залежалі жыцці многіх людзей. Пасля атрымання дыплома маладога спецыяліста спачат

Природа наградила вас самыми чудесными качествами —добротой, нежностью и очарованием. Вы дарите жизнь и делаете ее светлой и радостной. Вы сильные и мудрые, потому что на хрупких женских плечах лежит величайшая ответственность за здоровье и благополучие детей, за мир и спокойствие в доме. Ваше терпение помогает переносить тяготы повседневной жизни. Ваша поддержка и забота вдохновляют нас, мужчин, на созидание, заставляют проявлять мужество и волю в трудных ситуациях, вселяют надежду. Вы украшаете нашу жизнь, наполняя ее главным смыслом — любовью, надеждой и верой. Мы благодарны вам за огромный вклад в укрепление семейных ценностей и активное участие во всех сферах социальных и экономических преобразований. Оставайтесь такими же лучезарными и очаровательными, истинными эталонами крас